ਸ੍ਰੀ

ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥਿ ਸਾਹਿਬ Page 34 of 1430

1389

ਸਬਦਿ ਮੰਨਿਐ ਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥

Sabadh Manniai Gur Paaeeai Vichahu Aap Gavaae ||

सबदि

मंनिऐ गुरु पाईऐ विचहु आपु गवाइ ॥

ਸ਼ਬਦ

ਨੂੰ ਮੰਨ ਪੜ੍ਹ ਲਿਖ ਕੇ ਗੁਰੂ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮੁਕਾ ਕੇ, ਸੁਆਰਥ ਛੱਡ ਕੇ।
With faith in the Shabad, the Guru is found, and selfishness is eradicated from within.

1390

ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਸਦਾ ਸਾਚੇ ਕੀ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

Anadhin Bhagath Karae Sadaa Saachae Kee Liv Laae ||

अनदिनु

भगति करे सदा साचे की लिव लाइ ॥

ਦਿਨਰਾਤ

ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ ਜੁੜਨ ਨਾਲ ਹਰ ਸਮੇਂ ਸੱਚੇ ਰੱਬ ਨਾਲ ਮਨ ਜੁੜੀਏ।
Night and day, worship the True Lord with devotion and love forever.

1391

ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਨਾਨਕ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥੧੯॥੫੨॥

Naam Padhaarathh Man Vasiaa Naanak Sehaj Samaae ||4||19||52||

नामु

पदारथु मनि वसिआ नानक सहजि समाइ ॥४॥१९॥५२॥

ਨਾਂਮ ਦਾ ਭੰਡਾਰ ਜੀਵ ਦੇ ਮਨ-ਚਿਤ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਨਾਨਕ ਜੀ ਦੱਸਦੇ ਹਨ, ਮਨ ਵਿਚ ਸਦਾ ਧਿਆਨ ਧਰਨ ਨਾਲ ਆਪੇ ਆ ਮਿਲਦਾ ਹੈ।

||4||19||52||
The Treasure of the Naam abides in the mind; O Nanak, in the poise of perfect balance, merge into the Lord. ||4||19||52||

1392

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥

Sireeraag Mehalaa 3 ||

सिरीरागु

महला ३ ॥

S

ਸਰੀ ਰਾਗ, ਤੀਜੀ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ। 3 ||

iree Raag, Third Mehl:

3 ||

1393

ਜਿਨੀ ਪੁਰਖੀ ਸਤਗੁਰੁ ਨ ਸੇਵਿਓ ਸੇ ਦੁਖੀਏ ਜੁਗ ਚਾਰਿ ॥

Jinee Purakhee Sathagur N Saeviou Sae Dhukheeeae Jug Chaar ||

जिनी

पुरखी सतगुरु न सेविओ से दुखीए जुग चारि ॥

ਜਿਨ੍ਹਾਂ

ਜੀਵਾਂ ਨੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮਨ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਜੱਪਿਆ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਉਹ ਚਾਰੇ ਜੁਗਾ ਵਿੱਚ ਹੀ ਦੁੱਖੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
Those who do not serve the True Guru shall be miserable throughout the four ages.

1394

ਘਰਿ ਹੋਦਾ ਪੁਰਖੁ ਨ ਪਛਾਣਿਆ ਅਭਿਮਾਨਿ ਮੁਠੇ ਅਹੰਕਾਰਿ ॥

Ghar Hodhaa Purakh N Pashhaaniaa Abhimaan Muthae Ahankaar ||

घरि

होदा पुरखु न पछाणिआ अभिमानि मुठे अहंकारि ॥

ਜੀਵ ਨੇ ਮਨ

ਵਿਚੋਂ ਉਸ ਰੱਬ ਨੂੰ, ਸਤਿਗੁਰੂ ਮਨ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਿਆਂ ਨਹੀਂ ਲੱਭਿਆ। ਹੈਂਕੜ ਹੰਕਾਰ ਵਿੱਚ ਰੁਝੇ ਹਨ।
The Primal Being is within their own home, but they do not recognize Him. They||

Cursed by the True Guru, they wander around the world begging, until they are exhausted.

1395

ਸਤਗੁਰੂ ਕਿਆ ਫਿਟਕਿਆ ਮੰਗਿ ਥਕੇ ਸੰਸਾਰਿ ॥

Sathaguroo Kiaa Fittakiaa Mang Thhakae Sansaar

सतगुरू किआ फिटकिआ मंगि थके संसारि ॥

ਸਤਗੁਰੂ

ਦਾ ਦੁਰਕਾਰਿਆ ਦੁਨੀਆ ਤੋ ਮੰਗ ਕੇ ਥੱਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
are plundered by their egotistical pride and arrogance.

1396

ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਨ ਸੇਵਿਓ ਸਭਿ ਕਾਜ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥੧॥

Sachaa Sabadh N Saeviou Sabh Kaaj Savaaranehaar ||1||

सचा

सबदु न सेविओ सभि काज सवारणहारु ॥१॥

ਸੱਚਾ

ਰੱਬ ਸਾ ਨਾਂਮ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜੋ ਸਾਰੇ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਦਾ ਹੈ।
They do not serve the True Word of the Shabad, which is the solution to all of their problems. ||1||

1397

ਮਨ ਮੇਰੇ ਸਦਾ ਹਰਿ ਵੇਖੁ ਹਦੂਰਿ ॥

Man Maerae Sadhaa Har Vaekh Hadhoor ||

मन

मेरे सदा हरि वेखु हदूरि ॥

ਮਨ

ਤੂੰ ਹਰੀ ਰੱਬ ਨੂੰ ਸਾਰਾ ਸਮਾਂ, ਸਦਾ ਨੇੜੇ, ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਦੇਖ।
O my mind, see the Lord ever close at hand.

1398

ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੁਖੁ ਪਰਹਰੈ ਸਬਦਿ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Janam Maran Dhukh Pareharai Sabadh Rehiaa Bharapoor ||1|| Rehaao ||

जनम

मरन दुखु परहरै सबदि रहिआ भरपूरि ॥१॥ रहाउ ॥

ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੁੱਖ ਦਾ ਦੂਰ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ। ਸਬਦ ਨਾਲ ਹਰ ਇੱਛਾ ਪੂਰੀ ਹੋਵੇਗੀ।

||1|| ਰਹਾਉ ||

He shall remove the pains of death and rebirth; the Word of the Shabad shall fill you to overflowing. ||1||Pause||

1399

ਸਚੁ ਸਲਾਹਨਿ ਸੇ ਸਚੇ ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥

Sach Salaahan Sae Sachae Sachaa Naam Adhhaar ||

सचु

सलाहनि से सचे सचा नामु अधारु ॥

ਸੱਚ

ਨੂੰ ਉਹੀ ਜੱਪਦੇ ਹਨ ਜਿੰਨਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਸੱਚੇ ਰੱਬ ਨਾਲ ਸੱਚਾ ਆਸਰਾ ਮਿਲਦਾ ਹੈ।
Those who praise the True One are true; the True Name is their Support.

1400

ਸਚੀ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਸਚੇ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥

Sachee Kaar Kamaavanee Sachae Naal Piaar ||

सची

कार कमावणी सचे नालि पिआरु ॥

ਸੱਚੀ

ਕਮਾਈ ਕਰਨ ਨਾਲ ਸੱਚੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
They act truthfully, in love with the True Lord.

1401

ਸਚਾ ਸਾਹੁ ਵਰਤਦਾ ਕੋਇ ਨ ਮੇਟਣਹਾਰੁ ॥

Sachaa Saahu Varathadhaa Koe N Maettanehaar ||

सचा

साहु वरतदा कोइ न मेटणहारु ॥

ਸੱਚਾ

ਰੱਬ ਹਰ ਥਾਂ ਹੈ। ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਲਿਖਿਆ ਮੇਟ ਸਕਦਾ।
The True King has written His Order, which no one can erase.

1402

ਮਨਮੁਖ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਇਨੀ ਕੂੜਿ ਮੁਠੇ ਕੂੜਿਆਰ ॥੨॥

Manamukh Mehal N Paaeinee Koorr Muthae Koorriaar ||2||

मनमुख

महलु न पाइनी कूड़ि मुठे कूड़िआर ॥२॥

ਮਨਮੁਖ ਰੱਬ ਦਾ ਟਿਕਾਣਾ ਨਹੀਂ ਲੱਭ ਸਕਦੇ। ਉਹ ਝੂਠੇ ਕੰਮਾਂ ਪਿਛੇ ਫਿਰਦੇ ਹਨ।

||2||

The self-willed manmukhs do not obtain the Mansion of the Lord's Presence. The false are plundered by falsehood. ||2||

1403

ਹਉਮੈ ਕਰਤਾ ਜਗੁ ਮੁਆ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਘੋਰ ਅੰਧਾਰੁ ॥

Houmai Karathaa Jag Muaa Gur Bin Ghor Andhhaar ||

हउमै

करता जगु मुआ गुर बिनु घोर अंधारु ॥

ਹਉਮੈ

ਵਿੱਚ ਜੱਗ ਮਰ ਜਾਦਾ ਹੈ। ਗੁਰੂ ਬਿੰਨਾਂ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਹਨੇਰੇ ਵਿੱਚ ਰਸਤਾ ਨਹੀਂ ਦਿਸਦਾ।
Engrossed in egotism, the world perishes. Without the Guru, there is utter darkness.

1404

ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਵਿਸਾਰਿਆ ਸੁਖਦਾਤਾ ਦਾਤਾਰੁ ॥

Maaeiaa Mohi Visaariaa Sukhadhaathaa Dhaathaar ||

माइआ

मोहि विसारिआ सुखदाता दातारु ॥

ਦੁਨੀਆ

ਦਾਰੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ। ਰੱਬ ਨੂੰ ਚੇਤੇ ਕਰਨਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ।
In emotional attachment to Maya, they have forgotten the Great Giver, the Giver of Peace.

1405

ਸਤਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਤਾ ਉਬਰਹਿ ਸਚੁ ਰਖਹਿ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥

Sathagur Saevehi Thaa Oubarehi Sach Rakhehi Our Dhhaar ||

सतगुरु

सेवहि ता उबरहि सचु रखहि उर धारि ॥

ਸਤਿਗੁਰੁ

ਚੇਤੇ ਕਰਨ ਨਾਲ ਜਨਮ ਸਫ਼ਲਾ ਹੈ। ਵਿਕਾਰਾਂ ਤੋਂ ਉਪਰ ਉਠ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਸੱਚੇ ਨੂੰ ਮਨ ਵਿਚ ਚੇਤੇ ਕਰ।
Those who serve the True Guru are saved; they keep the True One enshrined in their hearts.

1406

ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਸਚਿ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥੩॥

Kirapaa Thae Har Paaeeai Sach Sabadh Veechaar ||3||

किरपा

ते हरि पाईऐ सचि सबदि वीचारि ॥३॥

ਮੇਹਰ ਨਾਲ ਰੱਬ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਸੱਚਾ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰ।

||3||
By His Grace, we find the Lord, and reflect on the True Word of the Shabad. ||3||

1407

ਸਤਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲਾ ਹਉਮੈ ਤਜਿ ਵਿਕਾਰ ॥

Sathagur Saev Man Niramalaa Houmai Thaj Vikaar ||

सतगुरु

सेवि मनु निरमला हउमै तजि विकार ॥

ਸਤਿਗੁਰੁ

ਨੂੰ ਚੇਤੇ ਕਰਕੇ ਮਨ ਨੂੰ ਸੁੱਧ ਕਰ ਵਿਕਾਰਾ ਤੋਂ ਰੋਕ।
Serving the True Guru, the mind becomes immaculate and pure; egotism and corruption are discarded.

1408

ਆਪੁ ਛੋਡਿ ਜੀਵਤ ਮਰੈ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰ ॥

Aap Shhodd Jeevath Marai Gur Kai Sabadh Veechaar ||

आपु

छोडि जीवत मरै गुर कै सबदि वीचार ॥

ਆਪ

ਨੂੰ ਗੁਆ ਕੇ ਜਿਉਦੇ ਮਰਕੇ, ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਬਿਚਾਰ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦੇ।
So abandon your selfishness, and remain dead while yet alive. Contemplate the Word of the Guru's Shabad.

1409

ਧੰਧਾ ਧਾਵਤ ਰਹਿ ਗਏ ਲਾਗਾ ਸਾਚਿ ਪਿਆਰੁ ॥

Dhhandhhaa Dhhaavath Rehi Geae Laagaa Saach Piaar ||

धंधा

धावत रहि गए लागा साचि पिआरु ॥

ਦੁਨੀਆਂ

ਦੇ ਕੰਮ ਛੁੱਟ ਗਏ ਹਨ। ਰੱਬ ਦਾ ਦਿਲ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਹੋ ਗਿਆ।
The pursuit of worldly affairs comes to an end, when you embrace love for the True One.

1410

ਸਚਿ ਰਤੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਤਿਤੁ ਸਾਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥੪॥

Sach Rathae Mukh Oujalae Thith Saachai Dharabaar ||4||

सचि

रते मुख उजले तितु साचै दरबारि ॥४॥

ਉਸ ਰੱਬ ਦੇ ਕੋਲੇ ਸੱਚ ਨਾਲ ਭਿਜੇ ਮੁੱਖ ਨਿਖਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਸ ਰੱਬ ਦੇ ਸੱਚੇ ਦਰਬਾਰ ਵਿੱਚ ਇੱਜ਼ਤ ਮਿਲਦੀ ਹੈ।

||4||
Those who are attuned to Truth-their faces are radiant in the Court of the True Lord. ||4||

1411

ਸਤਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਨ ਮੰਨਿਓ ਸਬਦਿ ਨ ਲਗੋ ਪਿਆਰੁ ॥

Sathagur Purakh N Manniou Sabadh N Lago Piaar ||

सतगुरु

पुरखु न मंनिओ सबदि न लगो पिआरु ॥

ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ

ਨੇ ਸਤਗੁਰੂ ਪ੍ਰਭੂ ਨਹੀਂ ਯਾਦ ਕੀਤਾ। ਸ਼ਬਦ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ।
Those who do not have faith in the Primal Being, the True Guru, and who do not enshrine love for the Shabad

1412

ਇਸਨਾਨੁ ਦਾਨੁ ਜੇਤਾ ਕਰਹਿ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਰੁ ॥

Eisanaan Dhaan Jaethaa Karehi Dhoojai Bhaae Khuaar ||

इसनानु

दानु जेता करहि दूजै भाइ खुआरु ॥

ਉਹ

ਤੀਰਥਾਂ ਤੇ ਨਹਾ ਕੇ ਦਾਨੀ ਬਣ ਕੇ ਫਿਰ ਵੀ ਹੋਰੀ ਕੰਮੀ ਲੱਗੇ ਹੋਣ ਨਾਲ ਭੱਟਕਦੇ ਹਨ।
They take their cleansing baths, and give to charity again and again, but they are ultimately consumed by their love of duality.

1413

ਹਰਿ ਜੀਉ ਆਪਣੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਤਾ ਲਾਗੈ ਨਾਮ ਪਿਆਰੁ ॥

Har Jeeo Aapanee Kirapaa Karae Thaa Laagai Naam Piaar ||

हरि

जीउ आपणी क्रिपा करे ता लागै नाम पिआरु ॥

ਰੱਬ

ਜੀ ਮੇਹਰ ਕਰੇ ਤਾਂ ਨਾਂਮ ਨਾਲ ਸੁਰਤੀ ਪਿਆਰ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ।
When the Dear Lord Himself grants His Grace, they are inspired to love the Naam.

1414

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ਤੂ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਅਪਾਰਿ ॥੫॥੨੦॥੫੩॥

Naanak Naam Samaal Thoo Gur Kai Haeth Apaar ||5||20||53||

नानक

नामु समालि तू गुर कै हेति अपारि ॥५॥२०॥५३॥

ਨਾਨਕ ਨਾਂਮ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਗੁਰੂ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਬਣਾਂ ਸਕਦਾ ਹੈ।

||5||20||53||
O Nanak, immerse yourself in the Naam, through the Infinite Love of the Guru. ||5||20||53||

1415

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥

Sireeraag Mehalaa 3 ||

सिरीरागु

महला ३ ॥

ਸਰੀ ਰਾਗ

, ਤੀਜੀ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ। 3 ||

Siree Raag, Third Mehl:

3 ||

1416

ਕਿਸੁ ਹਉ ਸੇਵੀ ਕਿਆ ਜਪੁ ਕਰੀ ਸਤਗੁਰ ਪੂਛਉ ਜਾਇ ॥

Kis Ho Saevee Kiaa Jap Karee Sathagur Pooshho Jaae ||

किसु

हउ सेवी किआ जपु करी सतगुर पूछउ जाइ ॥

ਕਿਸ

ਨੂੰ ਮੈਂ ਯਾਦ ਕਰਾਂ, ਕਿਆ ਚੇਤੇ ਕਰਾਂ, ਸਤਗੁਰ ਕੋਲ ਜਾ ਕੇ ਪੱਤਾ ਕਰ।
Whom shall I serve? What shall I chant? I will go and ask the Guru.

1417

ਸਤਗੁਰ ਕਾ ਭਾਣਾ ਮੰਨਿ ਲਈ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥

Sathagur Kaa Bhaanaa Mann Lee Vichahu Aap Gavaae ||

सतगुर

का भाणा मंनि लई विचहु आपु गवाइ ॥

ਸਤਿਗੁਰ

ਦਾ ਹੁਕਮ ਲੈਕੇ ਆਪ ਨੂੰ ਜੀਵਤ ਮਾਰ ਕੇ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
I will accept the Will of the True Guru, and eradicate selfishness from within.

1418

ਏਹਾ ਸੇਵਾ ਚਾਕਰੀ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥

Eaehaa Saevaa Chaakaree Naam Vasai Man Aae ||

एहा

सेवा चाकरी नामु वसै मनि आइ ॥

ਇਸ

ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੇਵਾ ਟਹਿਲ ਕਰਕੇ ਨਾਂਮ ਚਿਤ ਵੱਸਦਾ ਹੈ।
By this work and service, the Naam shall come to dwell within my mind.

1419

ਨਾਮੈ ਹੀ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਇ ॥੧॥

Naamai Hee Thae Sukh Paaeeai Sachai Sabadh Suhaae ||1||

नामै

ही ते सुखु पाईऐ सचै सबदि सुहाइ ॥१॥

ਨਾਂਮ ਨਾਲ ਸਾਰੇ ਅੰਨਦ ਮਿਲਦੇ ਨੇ। ਸੱਚੇ ਸ਼ਬਦ ਨਾਲ ਰੱਤਿਆ ਜਾਦਾ ਹੈ।

||1||
Through the Naam, peace is obtained; I am adorned and embellished by the True Word of the Shabad. ||1||

1420

ਮਨ ਮੇਰੇ ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗੁ ਹਰਿ ਚੇਤਿ ॥

Man Maerae Anadhin Jaag Har Chaeth ||

मन

मेरे अनदिनु जागु हरि चेति ॥

ਮੇਰੇ

ਮਨ ਦਿਨ ਰਾਤ ਚੁਕੰਨਾਂ ਹੋਕੇ ਹਰੀ ਨੂੰ ਜੱਪ ਕਰ।
O my mind, remain awake and aware night and day, and think of the Lord.

1421

ਆਪਣੀ ਖੇਤੀ ਰਖਿ ਲੈ ਕੂੰਜ ਪੜੈਗੀ ਖੇਤਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Aapanee Khaethee Rakh Lai Koonj Parraigee Khaeth ||1|| Rehaao ||

आपणी

खेती रखि लै कूंज पड़ैगी खेति ॥१॥ रहाउ ॥

ਨਾਮ ਦੀ ਕੰਮਾਈ ਕਰਕੇ ਸੰਭਾਲ ਲੈ। ਮੌਤ ਜਮ ਨੇ ਝੱੜਪ ਮਾਰਨੀ ਹੈ।

||1|| ਰਹਾਉ||

Protect your crops, or else the birds shall descend on your farm. ||1||Pause||

1422

ਮਨ ਕੀਆ ਇਛਾ ਪੂਰੀਆ ਸਬਦਿ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥

Man Keeaa Eishhaa Pooreeaa Sabadh Rehiaa Bharapoor ||

मन

कीआ इछा पूरीआ सबदि रहिआ भरपूरि ॥

ਮਨ

ਦੀਆ ਮੁਰਾਦਾ ਮਿਲਦੀਆ ਹਨ। ਸ਼ਬਦ ਨਾਲ ਹਰ ਚੀਜਾਂ ਦੇ ਭੰਡਾਰ ਮਿਲਣਗੇ।
The desires of the mind are fulfilled, when one is filled to overflowing with the Shabad.

1423

ਭੈ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਹਰਿ ਜੀਉ ਵੇਖੈ ਸਦਾ ਹਦੂਰਿ ॥

Bhai Bhaae Bhagath Karehi Dhin Raathee Har Jeeo Vaekhai Sadhaa Hadhoor ||

भै

भाइ भगति करहि दिनु राती हरि जीउ वेखै सदा हदूरि ॥

ਮਨ

ਵਿੱਚ ਡਰ ਤੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਦਿਨ ਰਾਤ ਰੱਬ ਨਾਲ ਜੀਅ ਲਾਉਣ ਨਾਲ ਉਹ ਪਿਆਰਾ ਰੱਬ ਸਦਾ ਨੇੜੇ ਦਿਸਦਾ ਹੈ।
One who fears, loves, and is devoted to the Dear Lord day and night, sees Him always close at hand.

1424

ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ਭ੍ਰਮੁ ਗਇਆ ਸਰੀਰਹੁ ਦੂਰਿ ॥

Sachai Sabadh Sadhaa Man Raathaa Bhram Gaeiaa Sareerahu Dhoor ||

सचै

सबदि सदा मनु राता भ्रमु गइआ सरीरहु दूरि ॥

ਮਨ

ਵਿੱਚ ਸਚੈ ਦਾ ਪਿਆਰ ਰੱਚਿਆ ਹੈ। ਵਹਿਮ ਦੇਹ ਵਿਚੋਂ ਚਲਾ ਗਿਆ ਹੈ।
Doubt runs far away from the bodies of those, whose minds remain forever attuned to the True Word of the Shabad.

1425

ਨਿਰਮਲੁ ਸਾਹਿਬੁ ਪਾਇਆ ਸਾਚਾ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰੁ ॥੨॥

Niramal Saahib Paaeiaa Saachaa Gunee Geheer ||2||

निरमलु

साहिबु पाइआ साचा गुणी गहीरु ॥२॥

ਪਵਿੱਤਰ ਮਾਲਕ ਮਿਲਿਆ ਸਾਚਾ ਗੁਣਾ ਦਾ ਭੰਡਾਰ ਹੈ।

||2||

The Immaculate Lord and Master is found. He is True; He is the Ocean of Excellence. ||2||

1426

ਜੋ ਜਾਗੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਸੂਤੇ ਗਏ ਮੁਹਾਇ ॥

Jo Jaagae Sae Oubarae Soothae Geae Muhaae ||

जो

जागे से उबरे सूते गए मुहाइ ॥

ਜੋ

ਜੀਵ ਰੱਬ ਦੇ ਲੜ ਲੱਗੇ ਜੀਵਤ ਨੇ। ਗਿਆਨ ਬਿੰਨਾਂ ਮਰਿਆ ਵਰਗੇ ਨੇ।
Those who remain awake and aware are saved, while those who sleep are plundered.

1427

ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਨ ਪਛਾਣਿਓ ਸੁਪਨਾ ਗਇਆ ਵਿਹਾਇ ॥

Sachaa Sabadh N Pashhaaniou Supanaa Gaeiaa Vihaae ||

सचा

सबदु न पछाणिओ सुपना गइआ विहाइ ॥

ਸੱਚਾ

ਸ਼ਬਦ ਜਾਣਿਆ ਨਹੀਂ। ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਮੁਕ ਗਿਆ।
They do not recognize the True Word of the Shabad, and like a dream, their lives fade away.

1428

ਸੁੰਞੇ ਘਰ ਕਾ ਪਾਹੁਣਾ ਜਿਉ ਆਇਆ ਤਿਉ ਜਾਇ ॥

Sunnjae Ghar Kaa Paahunaa Jio Aaeiaa Thio Jaae ||

सुंञे

घर का पाहुणा जिउ आइआ तिउ जाइ ॥

ਜਿਵੇਂ
ਖਾਲੀ ਘਰ ਦਾ ਪਰਾਹੁਣਾਂ ਵਾਪਸ ਭੂਖਾ ਹੀ ਮੁੜ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹੇ ਜੀਵ ਜੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਰੱਬ ਦੀ ਝੱਲਕ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਤੂੰ ਦੁਨੀਆਂ ਤੇ ਕੁੱਝ ਨਹੀਂ ਖੱਟਦਾ।
Like guests in a deserted house, they leave just exactly as they have come.