ਮਾਂ

ਸਤਵਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸੱਤੀ (ਕੈਲਗਰੀ)- —

ਮਾਣ ਨਾਲ ਦੱਸਾਂ, ਮੇਰੀਆਂ ਤਿੰਨ ਮਾਂਵਾਂ।
ਤਿੰਨਾਂ ਦਾ ਭਵਿੱਖ ਅੱਜ ਡਾਮਾ ਡੋਲ ਆ।
ਮਾਂਵਾਂ ਤੋਂ ਸਾਡਾ ਹੱਥ ਛੁੱਟ ਚੱਲਿਆ।
ਨਾਂ ਮੁੱੜ ਕੇ ਮਾਂਵਾਂ ਦਾ ਹਾਲ ਪੁੱਛਿਆ।
ਜਨਮ ਦੇ ਕੇ ਮਾਂ ਮੈਨੂੰ ਤੂੰ ਪਾਲਿਆ।
ਖੂਨ ਪਸੀਨੇ ਨਾਲ ਵੱਡਾਂ ਕਰਿਆਂ।
ਨੀਂਦ ਅਰਾਮ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਵਾਰੇ ਆ।
ਹੁਣ ਮੇਰੀ ਜਨਮ ਦਾਤੀ ਕਿਥੇ ਆ।
ਪਿਛੇ ਮੁੜਕੇ ਮੈਂ ਪੱਤਾਂ ਨਾਂ ਲਿਆਂ।
ਮਾਂ ਹੁਣ ਕਿਹੜੇ ਹਾਲ ਵਿੱਚ ਆਂ ।
ਧਰਤੀ ਮਾਂ ਅੰਨ ਉਗਾਉਂਦੀ ਆ।
ਧਰਤੀ ਮਾਂ, ਮੇਰੇ ਜੋ ਹਿਸੇ ਦੀ ਆ।
ਵੇਚ ਕੇ ਮਾਇਆ ਜੇਬ ਪਾਈ ਆ।
ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਪੰਜਾਬੀ ਸਿੱਖਾਉਂਦੀ ਆ।
ਪੰਜਾਬੀ ਮਾਂ ਵਿਸਾਰ ਦਿੱਤੀ ਆ।
ਮੈਂ ਵਲੈਤੀ ਮਾਂ ਦਾ ਹੱਥ ਫੜਿੱਆ।
ਮਾਂ ਜੋ ਤੂੰ ਵੀ ਉਪਕਾਰ ਕਰਿਆ।
ਪਾਲਣ ਦਾ ਸੀ ਫਰਜ਼ ਤੇਰਾ ਬਣਦਾ।
ਮਾਂ ਵੀ ਹੁਣ ਬੁੱਢੀ ਹੋਗੀ ਆ।
ਮਾਂ ਨੂੰ ਤੇਰਾਂ ਸਹਾਰਾ ਚਹੀਦਾ।
ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਵੀ ਫਰਜ਼ ਬੱਣਦਾ।
ਮਾਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਰੁਲਣ ਦੇਈ ਦਾ।
ਬੁੱਢੀ ਮਾਂ ਦੀ ਇੱਜ਼ਤ ਰੱਖਲਾ।
ਥਾਂ ਥਾਂ ਮਾਂ ਨੂੰ ਧੱਕੇ ਨਾਂ ਖੱਲਾਂ।
ਪੁਰਾਣੇ ਸਮਾਨ ‘ਚ’ ਨਾ ਰਲਾ।
ਮਾਂ ਦੀ ਮੰਜੀ ਨੂੰ ਥਾਂ ਚਾਹੀਦਾ।
ਘਰ ‘ਚ’ ਰੱਬ ਬਰਕਤ ਪਾਊਗਾ।
ਹੁੰਦਾ ਮਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਰੱਬ ਵੱਸਦਾ।
ਮਾਂ ਰੁਸਾ ਕੇ ਰੱਬ ਕਿਥੋਂ ਲੱਭਦਾ।
ਤਿੰਨ੍ਹਾਂ ਮਾਂਵਾਂ ਨੂੰ ਤੂੰ ਸਭਾਂਲ ਲਾ।
ਤਿੰਨ੍ਹਾਂ ਮਾਂਵਾਂ ਤੋਂ ਸਦਕੇ ਜਾਈਏ।
ਸੱਤੀ ਤਿੰਨ੍ਹਾਂ ਮਾਂਵਾਂ ਤੇ ਮਾਣ ਕਰੀਏ।
ਤਿੰਨ੍ਹਾਂ ਮਾਂਵਾਂ ਨੂੰ ਸੀਸ ਝੁੱਕਾਈਏ।
ਮਾਂਵਾਂ ਨੂੰ ਆਂਚ ਨਾ ਆਉਣ ਦਾਈਏ।
ਮਾਂਵਾਂ ਦੀਆ ਮਸੀਬਤਾਂ ਆਪ ਲੈਂਈਏ।
ਮਾਂ ਦੀ ਆਈ ਆਪ ਮਰ ਜਾਈਏ।
ਮਾਂ ਦੀ ਬੁੱਕਲ ਵਿੱਚ ਲੁਕ ਜਾਈਏ।
ਆਜੋ ਮਾਂ ਦੀ ਛਾਂ ਥੱਲੇ ਬਹਿ ਜਾਈਏ।
ਸਾਰੀਆਂ ਮਸੀਬਤਾ ਤੋਂ ਬੱਚ ਜਾਈਏ।
ਮਾਂ ਦੀਆਂ ਪੱਕੀਆ ਰੋਟੀਆਂ ਖਾਈਏ।
ਸਤਵਿੰਦਰ ਤਿੰਨ੍ਹਾਂ ਮਾਂਵਾ ਸੰਭਾਲ ਲਈਏ।