ਭਾਗ 41 ਤੁਸੀਂ ਸਾਡੇ ਵਿਹੜੇ ਆਏ, ਭਾਗ ਸਾਡੀ ਕਿਸਮਤ ਨੂੰ ਲਾਏ
ਖੁੱਲੀ ਛੁੱਟੀ ਦੇ ਕੇ, ਆਪ ਨਿਸਲ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ

ਸਤਵਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸੱਤੀ (ਕੈਲਗਰੀ) - ਕਨੇਡਾ
satwinder_7@hotmail.com
ਜਸਵੀਰ ਗੁਰੀ ਨੂੰ ਘਰ ਲੈ ਗਈ ਸੀ। ਜਸਵੀਰ ਨੇ ਕਿਹਾ, " ਕੁੜੀ ਘਰ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਸਹੇਲੀ ਦੇ ਘਰ ਗਈ ਹੈ। ਮੈਂ ਰੋਟੀ ਬੱਣਾਉਂਦੀ ਹਾਂ। ਗੁਰੀ ਰੋਟੀ ਖਾ ਲੈ। " ਗੁਰੀ ਨੇ ਕਿਹਾ, " ਮੈਂ ਚੌਲ ਵੀ ਖਾਂਣੇ ਸਨ। ਚਾਰ ਰੋਟੀਆ ਵੀ ਲਾਹ ਦੇ। " ਜਸਵੀਰ ਨੇ ਫ੍ਰਿਜ਼ ਵਿੱਚੋ ਚੌਲ ਕੱਢ ਕੇ ਗਰਮ ਕਰ ਦਿੱਤੇ। ਚੌਲ ਰੋਟੀਆਂ ਖਾ ਕੇ ਗੁਰੀ ਕੰਮਰੇ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਪੈ ਗਿਆ। ਜਸਵੀਰ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ, " ਗੁਰੀ ਐਨਾਂ ਥੱਕਿਆ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਹੱਲ ਛੱਡ ਕੇ ਆਇਆਂ ਹੋਵੇ। ਤੂੰ ਤਾਂ ਛਾਪਲ ਕੇ ਪੈ ਗਿਆ ਹੈ। " ਗੁਰੀ ਨੇ ਕਿਹਾ, " ਹਫ਼ਤਾ ਹੋ ਗਿਆ ਟਰੱਕ ਵਿੱਚ ਹੀ ਹਾਂ। ਟਰੱਕ ਵਿੱਚ ਚੱਜ ਨਾਲ ਕਿਥੇ ਸੌਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ? ਨਾਲੇ ਮੈਂ ਕਨੇਡਾ, ਸੌਉਣ ਥੌੜੀ ਆਇਆਂ ਹਾਂ। ਕਮਾਂਈਆਂ ਕਰਨ ਆਇਆਂ ਹਾਂ। ਅੱਜ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਥੱਕ ਗਿਆਂ ਹਾਂ। " ਮਨ ਵਿੱਚ ਹੱਸਿਆ। ਮੈਂ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਵਰਗੀਆਂ ਨੂੰ ਮੂਰਖ ਬੱਣਾਂਉਂਦਾ ਫਿਰਦਾਂ ਹਾਂ। ਹੋਰ ਮੈਨੂੰ ਪੂਜਣ ਨੂੰ, ਇੱਕ ਤੂੰ ਦੇਵੀ ਲੱਭੀ ਹੈ। ਜਸਵੀਰ ਨੇ ਕਿਹਾ, " ਕੀ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਸੌਣ ਆਇਆ ਹੈ? ਸੌਉਣਾਂ ਹੀ ਸੀ, ਟਰੱਕ ਵਿੱਚ ਸੌ ਜਾਂਣਾ ਸੀ। ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਕੀ ਕਰਨ ਆਇਆਂ ਹੈ? " ਗੱਲ ਵਿਗੜਦੀ ਦੇਖ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ, " ਥੱਕਿਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਹੋਇਆਂ ਹੈ। ਤੂੰ ਥੋੜੀ ਥੱਕੀ ਹੈ। ਤੂੰ ਤਾਂ ਪੂਰੀ ਕਾਇਮ ਲੱਗਦੀ ਹੈ। ਤੈਨੂੰ ਖੁੱਲੀ ਛੁੱਟੀ ਹੈ। " ਜਸਵੀਰ ਨੇ ਕਿਹਾ, " ਅਜੇ ਤਾਂ ੳ ਅ ਵੀ ਨਹੀਂ ਪੜ੍ਹਿਆਂ। ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਛੁੱਟੀ ਦੇਈ ਜਾਂਦਾਂ ਹੈ। " ਗੁਰੀ ਨੇ ਕਿਹਾ, " ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਕਿਤੇ ਜਾਂਣ ਲਈ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦਾ। ਮੇਰਾ ਮਤਲੱਬ ਹੈ। ਅੱਜ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ, ਆਪਦੀ ਮਰਜ਼ੀ ਮੁਤਾਬਿਕ ਪਿਆਰ ਕਰ। ਤੈਨੂੰ ਕੋਈ ਰੋਕ ਟੋਕ ਨਹੀਂ ਹੈ। " ਜਸਵੀਰ ਨੇ ਕਿਹਾ, " ਹੱਦ ਹੋ ਗਈ। ਇੱਕ ਤਰਫ਼ਾ ਵੀ ਕਦੇ ਪਿਆਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਜੇ ਤੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਤੂੰ ਥੱਕਿਆ ਹੈ। ਤਾਂ ਅੱਜ ਤੈਨੂੰ ਮੈਂ ਦੱਸਦੀ ਹਾਂ, ਪਿਆਰ ਕਿਵੇਂ ਕਰਦੇ ਹਨ? ਤੈਨੂੰ ਤਾਂ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾਂ ਵੀ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ। " ਗੁਰੀ ਨੇ ਕਿਹਾ, " ਧਿਆਨ ਦਾ ਗੱਡੀ ਚਲਾਂਉਣ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਜੇ ਚਾਰ ਘੰਟੇ ਨਾਂ ਅਰਾਮ ਕੀਤਾ, ਗੱਡੀ ਕੌਣ ਚਲਾਊ? ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਜੀਅ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸਾਰੇ ਸਰੀਰ ਉਤੇ ਮਾਲਸ਼ ਕਰਦੇ। ਸਾਰਾ ਸਰੀਰ ਟੁੱਟ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਐਨਾਂ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਗੱਲਾਂ-ਬਾਂਤਾਂ ਕਰਕੇ, ਸਮਾਂ ਖ਼ਰਾਬ ਨਾਂ ਕਰ।" ਜਸਵੀਰ ਨੂੰ ਖੁੱਲੀ ਛੁੱਟੀ ਦੇ ਕੇ, ਆਪ ਨਿਸਲ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਜਸਵੀਰ ਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ? ਇਹ ਕਿਥੋਂ ਥੱਕ ਕੇ ਆਇਆ ਹੈ। ਤਿੰਨ ਦਿਨਾਂ ਦਾ, ਤਾਂ ਸਰੀਂ-ਵੈਨਕੂਵਰ ਵਿੱਚ, ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਤੁਰਿਆ ਫਿਰਦਾ ਸੀ।

ਬੈਡ ਉਤੇ ਪਈ, ਜਸਵੀਰ ਦਿਨੇ ਹੀ, ਅੱਧ ਸੁੱਤੀ ਜਿਹੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਗੁਰੀ ਨੇ ਕਿਹਾ, " ਮੈਨੂੰ ਪੈਸੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ। ਮੇਰੇ ਭਰਾ ਨੇ, ਪਿੰਡ ਘਰ ਪਾਉਣਾਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਘੱਟ ਤੋਂ ਘੱਟ 5000 ਡਾਲਰ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਮ ਕਰਦੇ। " ਜਸਵੀਰ ਨੇ ਕਿਹਾ, " ਇੰਨੇ ਡਾਲਰ ਮੈਂ ਕਿਵੇਂ ਦੇਵਾਂਗੀ? " ਜਸਵੀਰ ਦੀ ਕੁੜੀ ਆ ਗਈ ਸੀ। ਗੁਰੀ ਨੇ, ਉਸ ਨੂੰ, ਘਰ ਵੜਦੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਲਿਆ ਸੀ। ਗੁਰੀ ਨੇ ਜਸਵੀਰ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, " ਮੈਨੂੰ ਪੈਸੇ ਬਹੁਤ ਜਰੂਰੀ ਹੁਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ। ਚਾਹੇ ਮਾਸਟਰ ਕਾਡ ਤੋਂ ਲਿਆ ਕੇ ਦੇ। ਜੇ ਅੱਜ ਮੈਨੂੰ ਪੈਸੇ ਨਾਂ ਮਿਲੇ। ਮੈਂ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਨਹੀਂ ਆਉਣਾਂ। ਹੁਣੇ ਜਾ ਕੇ ਲਿਆ ਦੇ। " ਜਸਵੀਰ ਉਸ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ, ਬੈਂਕ ਨੂੰ ਚਲੀ ਗਈ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਕੁੜੀ ਕੋਲ ਗੁਰੀ ਚਲਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਕੁੜੀ ਗੁਰੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ, ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਈ। ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਕੁੜੀ ਨਾਲ ਛੇੜ-ਛਾੜ ਕਰ ਗਿਆ ਸੀ। ਗੁਰੀ ਨੇ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, " ਮੈਂ ਨਹਾਂਉਣਾਂ ਹੈ। ਕੀ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਪਿੱਠ ਉਤੇ ਸਾਬਣ ਲੱਗਾ ਦੇਵੇਗੀ? " ਕੁੜੀ ਨੇ ਸਿਰ ਮਾਰ ਕੇ ਹਾਂ ਕਿਹਾ। ਉਹ, ਉਸ ਨਾਲ ਬਾਸ਼ਰੂਮ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਗਈ ਸੀ। ਗੁਰੀ ਨੇ, ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਵੱਡਾ ਟੱਬ ਭਰ ਲਿਆ ਸੀ। ਕੁੜੀ ਉਸ ਦੀ ਢੂਹੀਂ ਉਤੇ, ਸਾਬਣ ਲਗਾਉਣ ਲੱਗ ਗਈ। ਗੁਰੀ ਨੂੰ ਗੁਦਗਦੀ ਹੋਈ। ਉਸ ਨੇ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ, ਕੱਪੜਿਆਂ ਸਣੇ, ਟੱਬ ਵਿੱਚ ਖਿੱਚ ਲਿਆ ਸੀ। ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਠੰਡਾ ਲੱਗਾ ਜਾਂ ਤੱਤਾ ਲੱਗਾ। ਉਹ ਕੰਭ ਦੀ ਹੋਈ, ਗੁਰੀ ਨਾਲ ਲੱਗ ਗਈ। ਇਹੀ ਤਾਂ ਗੁਰੀ ਚਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਹੋਰ-ਹੋਰ ਜਿਸਮਾਂ ਨੂੰ, ਆਪਦੇ ਸਰੀਰ ਨਾਲ, ਤਾਂ ਲਾਉਣਾਂ ਚਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਮਰਦਨਗੀ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤਾ ਦਮ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਪਾਣੀ ਦੀਆਂ ਚੱਲਾ ਵੱਜ-ਵੱਜ ਕੇ, ਬਹੁਤ ਪਾਣੀ ਟੱਬ ਵਿਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਕੁੜੀ ਤਾਂ ਬੱਚੀ ਸੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਖੇਡਣ ਕੇ, ਮਜ਼ਾ ਆਉਂਦਾ ਸੀ। ਉਦਾ ਵੀ ਮਤ੍ਰੇਏ ਬਾਪ ਨੇ, ਬੱਚੀ ਨੂੰ ਪੁੱਠੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸਿੱਖਾਈਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ। ਇਹ ਹੁਡ ਮਗਰਮੱਛ ਵਾਂਗ ਮੱਛਰਿਆਂ ਪਿਆ ਸੀ। ਹਰ ਔਰਤ ਮੂਹਰੇ, ਐਸੇ ਹੀ ਲੱਤਾਂ ਪਸਾਰ ਕੇ ਲੰਬਾ ਪੈ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।

ਜਿਹੜੇ ਪਾਠਕਾਂ ਨੇ ਦੁਨੀਆਂ ਉਤੇ ਐਸਾ ਕੁੱਝ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆਂ, ਜੋ ਲੇਖਕਾ ਸਤਵਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸੱਤੀ (ਕੈਲਗਰੀ) - ਕਨੇਡਾ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਅੱਖਾ ਮੀਚ ਕੇ, ਪੜ੍ਹੀ ਚੱਲੋ। ਜਾਂ ਆਪੇ ਵਾਕ-ਆਉਟ ਹੋ ਜਾਵੋ। ਇਥੇ ਤਾਂ ਐਵੇਂ ਜੱਟਾਂ ਵਾਲਾ ਸੁਹਾਗਾ ਫਿਰਨਾਂ ਹੈ। ਸਮਾਜ ਦੀਆਂ, ਹਰ ਇੱਕ ਕੁਰੀਤੀਆਂ ਨੂੰ ਨੰਗਾ ਕਰ ਦੇਣਾਂ ਹੈ। ਲੋਕ ਪਰਦੇ ਪਿਛੇ ਕੀ ਹਨ? ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਸਟੇਜ ਉਤੇ ਕੀ ਡਰਾਮਾਂ ਕਰਦੇ ਹਨ?