ਭਾਗ 46 ਰੱਬ, ਸ਼ੈਤਾਨ ਬੰਦਾ ਆਪ ਹੀ ਹੈ  ਨੀਚਹ ਊਚ ਕਰੈ ਗੋਬਿੰਦੁ ਕਾਹੂ ਤੇ ਨ ਡਰੈ

-ਸਤਵਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸੱਤੀ (ਕੈਲਗਰੀ) -ਕੈਨੇਡਾ satwinder_7@hotmail.com

ਇੱਕ ਜਾਤ ਧਰਮ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਮਾਮਲਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਹਰ ਜਾਤ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਜਨਤਾ ਵਿਹਲੀ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਰਨ ਨੂੰ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਉਹ ਮਹਿਫ਼ਲ ਸੁਣਨ ਲਈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਜੋ ਇਕੱਠੇ ਹੋਏ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਚੁਟਕਲੇ, ਗੀਤ, ਕਿਸੇ ਗ੍ਰੰਥ ਦੀ ਬਾਤ ਸੁਣਾਏ, ਕਿਸੇ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਇਲਾਜ ਦੱਸੇ। ਲੋਕ ਉਸੇ ਦੇ ਮਗਰ ਲੱਗ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਜੇਬ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁੱਝ ਭੇਟ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਟਾਈਮ ਪਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਤਮਾਸ਼ ਗਿਰੀਆਂ ਦੀ ਰੋਟੀ ਤੁਰੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਸੇ ਤੋਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਇੱਕ-ਇੱਕ ਪੈਸੇ ਨਾਲ ਸ਼ਾਹੀ ਭੋਜਨ ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਮਹਿੰਗੀ ਕਾਰ ਖ਼ਰੀਦਣ ਦੀ ਹੈਸੀਅਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਕਈ ਸਾਧ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਪੈਸੇ ਇਕੱਠੇ ਕੀਤੇ ਨਾਲ ਪਲੇਨ ਕਰਕੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਆਮ ਲੋਕ ਉਸ ਨੂੰ ਦਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ, ਕਦੇ ਜਹਾਜ਼ 'ਤੇ ਚੜ੍ਹੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਜਹਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਚੜ੍ਹਨ ਸਮੇਂ ਸ੍ਰੀ ਸਾਹਿਬ ਨਾ ਲਾਹੁਣ ਦਾ ਡਰਾਮਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਫਿਰ ਜਹਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਯਾਤਰਾ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਸਾਧ  ਸ੍ਰੀ ਸਾਹਿਬ ਅਟੈਚੀ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਵੀ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਜੇ ਗੋਰੇ, ਕਾਲੇ ਵੀ ਤਿੰਨ, ਛੇ ਇੰਚ ਦੇ ਧਾਰਦਾਰ ਜਹਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਲਿਜਾਣ ਲੱਗੇ, ਤਾਂ ਇਹੀ ਸਬ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾ ਸੁਰੱਖੀਆ ਦੀ ਦੁਹਾਈ ਪਾਉਣਗੇ। ਕਿਉਂਕਿ ਗੋਰੇ, ਕਾਲੇ ਤਾਂ ਗ਼ੱਲੇ ਦੇ ਚੋਬਣ ਲੱਗੇ ਸਿਮਰਨ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ, ਨਾਹਰੇ ਨਹੀਂ ਲਗਾਉਂਦੇ। ਆਰ-ਪਾਰ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਸਿੱਖ ਹੀ ਲੜਨ ਸਮੇਂ ਸਿਮਰਨ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਨਾਹਰੇ ਲਗਾਉਂਦੇ। ਐਸੇ ਡਰਾਮਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਦੱਸਣ ਕੀ ਸਿਮਰਨ ਨਾਹਰੇ ਲੜਨ ਜਾਂ ਰੱਬ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਦਾ ਰਸਤਾ ਹੈ?

ਸਾਧਾਂ ਕੋਲ ਔਰਤਾਂ ਆਪ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਹ ਇੰਨਾ ਦੇ ਘਰ ਆਪ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੇ। ਸਗੋਂ ਇਹ ਔਰਤਾਂ ਸਾਧਾਂ ਨੂੰ ਆਪਦੇ ਘਰ ਲੈ ਕੇ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਇੰਨਾ ਬਿੱਲਿਆਂ ਨੂੰ ਦੁੱਧ ਛਕਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਕੜਾਹ ਪੂਰੀਆਂ ਖਲ਼ਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਬੇਗਾਨੇ ਪੁੱਤਾ ਸਾਧ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਕਸੂਰ ਨਾ ਕੱਢੋ। ਸਾਧ ਤਾਂ ਬਿਚਾਰੇ ਇਹ ਔਰਤਾਂ ਦਾ ਮਨ ਬਹਿਲਾਉਣ ਲਈ ਛੋਟੀਆਂ, ਮੋਟੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਸੁਣਾਂ ਕੇ, ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਕੋਲ ਬੈਠਾ ਕੇ ਰੱਖਦੇ ਹਨ। ਘਰਾਂ ਪਤੀ-ਪਤਨੀ ਦੀ ਲੜਾਈ ਘੱਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਕਈ ਪਤੀ ਤਾਂ ਸਾਧ ਦਾ ਸ਼ੂਕਰੀਆਂ ਕਰਦੇ ਹੋਣੇ ਹਨ। ਸਾਧ ਦੇ ਆਉਣ ਨਾਲ ਬਲਾ ਗੱਲੋਂ ਲਹੀਂ। ਔਰਤਾਂ ਤੋਂ ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਦੂਰ ਰਹੋ। ਸ਼ਾਂਤੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਔਰਤ ਤਾਂ ਪਤੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸੰਭਾਲਣੀ ਔਖੀ ਹੈ। ਸਾਧ ਭੋਲੇ ਭਾਲੇ ਕਈ-ਕਈ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਸਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਇੰਨੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਜ਼ਰਦੇ ਨੇ, ਸਾਧ ਧੰਨ ਹਨ। ਲਾਲੇ ਭੋਲੇ ਭਾਲੇ ਸਾਧਾਂ ਕੋਲ ਆਪ ਔਰਤਾਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਜੇ ਗਊਆਂ ਹੀ ਢੱਠੇ ਦੇ ਏਰੀਏ ਵਿੱਚ ਆਉਣਗੀਆਂ। ਕਸੂਰ ਕਿਸ ਦਾ ਹੋਵੇਗਾ? ਢੱਠੇ ਤੇ ਸਾਂਢ ਦਾ ਤਾਂ ਕੰਮ ਹੀ ਇੱਕੋ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਉਹੀ ਕੰਮ ਸਾਧਾਂ ਦਾ ਹੈ। ਇੰਨਾ ਦੇ ਕਿਹੜਾ ਚੂੜੇ ਵਾਲੀ ਬੈਠੀ ਹੈ। ਇਵੇਂ ਹੀ ਦਿਨ ਕੱਟੀ ਕਰਨੀ ਹੈ। ਉਹ ਤਾਂ ਸਾਧ ਲੋਕ ਹਨ। ਭੋਲੇ ਭਾਲੇ ਜਿੱਧਰ ਨੂੰ ਮਰਜ਼ੀ ਧੁੱਸ ਦੇ ਦੇਣ। ਯੂਟਿਊਬ ਉੱਤੇ ਹਰ ਵਰਗ ਦੇ ਵਿਹਲੇ ਢੱਠਿਆਂ ਦੀਆਂ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਦੇਖੀਆਂ ਜਾ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਬਿਲਕੁਲ ਉਹੀ ਹਾਲ ਹੈ ਜੋ ਗੋਕਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਔਰਤਾਂ ਆਪ ਸਾਧ ਦੀ ਮਾਰੀ ਚੌਕੜੀ ਵਿੱਚ ਸਿਰ ਰੱਖਦੀਆਂ ਹਨ। ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਸਾਧ ਬਾਂਹਾਂ ਨ ਉੱਗਰਦਤੇ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਹੱਥ ਨਹੀਂ ਫੇਰਦਾ। ਉਹ ਸਿਰ ਨਹੀਂ ਚੱਕਦੀਆ। ਸਗੋਂ ਸਾਧ ਅੱਗੇ ਬੇਹੋਸ਼ ਹੋ ਕੇ ਬੈਠਣ ਦਾ ਡਰਾਮਾਂ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਸਾਧ ਸਮਝ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹਰੀ ਝੰਡੀ ਹੋ ਗਈ ਹੈ। ਸਾਧ ਦੇ ਬਾਕੀ ਝੋਲੀ ਚੱਕ ਵੀ ਮਚਲੇ ਹੋਏ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਮੀਟ ਦੀ ਬੁਰਕੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਅਜੇ ਇਹ ਸ਼ਾਕਾਹਾਰੀ ਹਨ। ਦੇਖਿਆਂ ਹੋਣਾ ਪਿਛਲੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਸਾਧਾਂ ਦੇ ਪਾਜ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਹਨ। ਹੁਣ ਤਾਂ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵੀ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਹੈ। ਸਾਧ ਕੋਲੋਂ ਕੁੱਝ ਹੋਰ ਵੀ ਮਿਲ ਸਕਦਾ ਹੈ। 

ਕੀ ਰੱਬ ਸਾਧ ਦੀ ਕੱਛ ਵਿੱਚ ਛੁਪਿਆ ਬੈਠਾ ਹੈ? ਸਾਰੇ ਜਾਣਦੇ ਹਨ। ਰੱਬ ਹਰ ਬੰਦੇ ਦੇ ਆਪਣੇ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਸਾਧਾਂ ਦੀਆਂ ਬੁੱਕਲਾਂ ਵਿਚੋਂ ਪਖੰਡੀ ਲੋਕ ਰੱਬ ਲੱਭਣ ਨਹੀਂ ਸਰੀਰ ਦੀ ਜਲਨ ਬੁਝਾਉਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਮਰਦ ਜਾਂ ਔਰਤ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਵੀ ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਮਿਲਣੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਸਰੀਰਕ ਦੀ ਛੋਹ ਨਾਲ ਮਨੋਰੰਜਨ ਚਾਹੀਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜਿੰਨਾ ਵਿੱਚ ਭੂਤਾਂ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਹ ਵੀ ਇਹੀ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਭੂਤਾਂ ਕੱਢਣ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਉਪਰਾ ਮਰਦ ਸਾਧ ਉਸ ਦੇ ਪਿੰਡੇ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਥਰਪੀ ਹਰ ਔਰਤ-ਮਰਦ ਨੂੰ ਚਾਹੀਦੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਸੰਤਾਂ ਸਾਧਾਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧ ਰੱਖਣ ਵਾਲੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਵਿਧਵਾ ਬੁੱਢੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਜਿੰਨੇ ਦੀ ਸ਼ਾਦੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਇਹ ਜਾਣ ਬੁੱਝ ਕੇ ਸਾਧਾਂ ਨੂੰ ਖੁੱਲ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਜਿਸ ਦਾ ਪਤੀ ਕਾਇਮ ਹੈ। ਉਹ ਆਪਣੀ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਸਾਧ ਕੋਲ ਨਹੀਂ ਜਾਣ ਦਿੰਦੇ। ਚੱਜ ਦੇ ਮਰਦਾਂ ਵਾਲੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਆਪ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਸਾਡੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵੀ ਸਾਧ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਸਬ ਤੋ ਮੂਹਰੇ ਪਤੀਆਂ ਦੀਆਂ ਛੱਡੀਆਂ ਛੂਟੜਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਐਸੀਆਂ ਹੀ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਜੋ ਨਾ ਤਾਂ ਆਪ ਵਸੀਆਂ, ਨਾ ਹੀ ਆਪਦੀ ਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਨੂੰਹ ਧੀ ਵੱਸਣ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਵਿਧਵਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਮੂਹਰੇ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਪਤੀ ਡਾਂਗ ਵਾਲਾ ਘਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਪਤੀ ਘਰ ਹੋਵੇ, ਪਤਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਡਾਂਗਾਂ ਗਿੱਟਿਆਂ ਤੇ ਪੈਣਗੀਆਂ। ਇਸੇ ਲਈ ਸਾਧਾ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਕੇ ਨਿਹਾਲ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਹ ਤਾਂ ਕੋਈ ਥੁੜੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਘਟੀਆ ਜ਼ਨਾਨੀਆਂ ਹਨ। ਐਸੀਆਂ ਤਾਂ ਚਕਲੇ ਕੋਠੇ ਵੀ ਚਲਾਉਂਦੀਆਂ। ਸਾਧ ਦਾ ਡੇਰਾ ਤੇ ਬਹੁਤ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਵੀ ਐਸੇ ਅੱਡੇ ਬਣਾ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੇ ਹਨ। ਆਗੇ ਨੰਗੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਵਾਲੇ ਬੱਚ ਕੇ ਰਹੀ ਬੰਸਤਰੀਏ। ਜਿੱਥੇ ਔਰਤਾਂ ਨਾਲ ਇੰਝ ਲਫ਼ੰਗੇ ਵਿਹਲੜ ਵੱਡੇ ਚੋਲ਼ੇ ਪਾ ਕੇ ਘੋਟਣਿਆਂ ਵਰਗੀ ਨੰਗੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਔਰਤਾਂ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਫਿਰਦੇ ਹਨ। ਪਤੀ-ਪਤਨੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਕੱਪੜੇ ਉੱਤਰਦੇ ਹਨ। ਸਬ ਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ। ਕੀ ਭਾਣਾ ਵਰਤ ਜਾਂਦਾ ਹੈ? ਇਹ ਨੰਗੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਵਾਲੇ ਮਸਟੰਡੇ ਦਿਨ ਦਿਹਾੜੇ ਔਰਤਾਂ ਵਿੱਚ ਚਾਬੜਾ ਪਾਉਂਦੇ ਫਿਰਦੇ ਹਨ। ਇੰਨਾ ਨੂੰ ਕੋਈ ਪੁੱਛੇ ਕਛਹਿਰੇ ਦੀ ਇੱਕ ਤਾਂ ਮੁਹਰੀ ਐਡੀ ਵੱਡੀ ਹੁੰਦੀ। ਚੌਕੜੀ ਮਾਰ ਨਾਲ ਕਈਆਂ ਦਾ ਸਬ ਕੁੱਝ ਜਾਹਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਚੋਲ਼ਾ ਇਧਰੋਂ-ਉਧਰੋਂ ਖਿੱਚਦੇ ਹਨ। ਪਜਾਮਾ ਪਾਉਣ ਵਿੱਚ ਕੀ ਹਰਜ ਹੈ? ਸਮਝ ਲੱਗੀ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਔਰਤ ਪੱਟਾ ਉੱਤੇ ਸਿਰ ਤੇ ਸਾਰਾ ਜਿਸਮ ਰੱਖਦੀ ਹੈ। ਲੱਤਾਂ ਤਾਂ ਹੀ ਨੰਗੀਆਂ ਹੀ ਰੱਖਣੀਆਂ ਪੈਣੀ ਹਨ। ਪਜਾਮੇ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਫਿਰਾਉਣ ਦਾ ਕੀ ਫ਼ਾਇਦਾ ਹੈ? ਸਾਧ ਤਾਂ ਸਗੋਂ ਬੈਠਣ ਲੱਗੇ, ਕਾਲੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਦਿਖਾਉਣ ਨੂੰ ਚੋਲ਼ਾ ਇਕੱਠਾ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਕਈ ਸਾਧਾਂ ਦੀਆਂ ਐਸੀਆਂ ਮੂਵੀਆ ਯੂਟਿਊਬ ਉੱਤੇ ਲੱਗੀਆਂ ਹਨ।ਮਰਦ ਤੇ ਔਰਤਾਂ ਸਾਧਾਂ ਨੂੰ ਮੱਥੇ ਕਿਉਂ ਟੇਕਦੇ ਹਨ? ਕੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਰੀਰ ਕੋਈ ਜਗਦੀ ਜੋਤ ਦਿਸਦਾ ਹੈ? ਆਮ ਬੰਦੇ ਨਾਲੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਕੀ ਫ਼ਰਕ ਹੈ? ਆਮ ਬੰਦੇ ਤੋਂ ਖਾਂਦੇ ਵੱਧ ਹਨ। ਪੈਸੇ ਇਕੱਠ ਕਰਨ ਦੀ ਭੁੱਖ ਆਮ ਬੰਦੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੈ। ਕਾਮ ਵੀ ਆਮ ਬੰਦੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਔਰਤਾਂ ਦਾਸੀਆਂ ਬਣ ਕੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੋਲ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਸਾਧ ਵੀ ਮਰਦ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਲੋਕ ਉਸ ਦੀ ਸੇਵਾ ਲਈ ਆਪਣੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਭੇਜਦੇ ਹਨ। ਆਪਣੇ ਘਰੇ ਸਾਧਾਂ ਨੂੰ ਲਿਆ ਕਿ ਆਪਣੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਸਾਧਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਲਈ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਰਜ਼ਨੀਸ਼ ਨੇ ਆਸ਼ਰਮ ਚਾਰ ਦਹਾਕੇ ਚਲਾਇਆ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਭਗਤਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਗਰੁੱਪ ਸਬੰਧ ਕਰਨ ਦੀ ਖੁੱਲ ਰੱਖੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ, ਇਹੀ ਲੋਕ ਚੋਰੀ ਛੁਪੇ ਤਾਂ ਕਰ ਹੀ ਲੈਣਗੇ। ਐਵੇਂ ਰਾਮ ਦੁਹਾਈ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੀ ਲੋੜ ਹੈ? ਬਹੁਤ ਧਰਮਕਿ ਥਾਵਾਂ ਉੱਤੇ ਚੋਰੀ ਛੁਪੇ ਇਹ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਔਰਤਾਂ ਦਾਸੀਆਂ ਬਣਾਈਆਂ, ਬਹੁਤੇ ਧਰਮਕਿ ਥਾਵਾਂ ਉੱਤੇ ਡੇਰੇ ਲਾਈ ਬੈਠੀਆਂ ਹਨ। ਤਾਂਹੀਂ ਜ਼ਹਿਰ ਖਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਰਜਨੀਸ਼ ਮੰਨਦਾ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਭਾਸ਼ਨਾਂ ਵਿੱਚ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, " ਔਰਤਾਂ ਲੋੜ ਲਈ ਤਿਆਗੀ ਸਾਧਾਂ ਕੋਲ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਸਾਧ ਉਨ੍ਹਾਂ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਖ਼ਾਹਿਸ਼ ਪੂਰੀ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਔਰਤਾਂ ਸਾਧਾਂ ਲਈ ਭੋਜਨ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਸਾਧ ਸਰੀਰਕ ਲੋੜ ਪੂਰੀ ਕਰਦੇ ਹਨ। " ਇਹ ਤਾਂ ਫਿਰ ਮਰਦ-ਔਰਤ, ਪਤੀ-ਪਤਨੀ ਵਾਲਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਪਤੀ ਪਤਨੀ ਵੀ ਇਹੀ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਜੋ ਮਰਦ ਔਰਤਾਂ ਸਮਾਜ ਤੋ ਡਰਦੇ ਗੈਰ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨਹੀਂ ਬਣਾ ਸਕਦੇ, ਉਹ ਟੱਕਰਾਂ ਮਾਰਦੇ ਫਿਰਦੇ ਹਨ। ਲੁੱਕ-ਛਿਪ ਕੇ, ਹਰ ਢੰਗ ਨਾਲ ਆਪੋ-ਆਪਣੀ ਸੈਕਸ ਦੀ ਲੋੜ ਪੂਰੀ ਕਰਦੇ ਹਨ। 

ਚੁਲੇ ਅੱਗ ਨਾਂ ਘੜੇ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਛੜਿਆ ਦੀ ਜੂਨ ਬੁਰੀ। ਹੁਣ ਤਾਂ ਹਰ ਛੜਾਂ ਬੰਦਾ ਸਾਧ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸਾਧ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, " ਕਾਮ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਡਰਦੇ ਪਰੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਾਂ। " ਮਰਦ ਦਾ ਐਸਾ ਕੋਈ ਟੈੱਸਟ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ। ਜੋ ਦੱਸੇ ਕਿ ਅੱਜ ਤੱਕ ਉਸ ਨੇ ਸੈਕਸ ਕੀਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਜੰਮਦਾ ਬੱਚਾ ਵੀ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਫੜਦਾ ਹੈ। ਰੀਸਰਚ ਦੱਸ ਰਹੀ ਹੈ। ਹੱਥ ਰਸ ਤੋਂ ਕੋਈ ਮਰਦ ਨਹੀਂ ਬੱਚ ਸਕਿਆ। ਸਾਧਾ ਨੇ ਸੈਕਸ ਦਾ ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਅੰਗ ਕਿਸੇ ਸੰਦੂਕ ਵਿੱਚ ਪਾ ਕੇ ਨਹੀਂ ਰੱਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ, ਬਈ ਹਿਲਜੁਲ ਨਾ ਕਰੇ। ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਕੁਦਰਤੀ ਕਿਰਿਆ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਵੀ  ਮਰਦ ਅੰਦਰ ਵੀਰਜ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਸਕਦਾ। ਆਪਣੇ ਆਪ ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਸੁਪਨੇ ਵਿੱਚ ਵੀ ਬਾਹਰ ਆ ਹੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮਰਦ ਕਿਹੜਾ ਔਰਤ ਹੈ। ਬੱਚਾ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਡਾਕਟਰ ਦੱਸ ਦੇਵੇਗਾ। ਮਰਦ ਨਾਹਤਾ ਧੋਤਾ ਉਹੋ ਜਿਹਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸਾਧ ਤੁਸੀਂ ਸੈਕਸ ਕਰਦੇ ਨੇ ਕਿ ਨਹੀਂ, ਲੋਕ ਨੇ ਕੀ ਕਰਨਾ ਹੈ? ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਕੀ ਲੈਣਾ ਹੈ? ਇਹ ਨੀਜ਼ੀ ਮਾਮਲਾ ਹੈ, ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚ ਕਿੰਨੀ ਕੁ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ। ਖੁਸਰਿਆਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ, ਜੋ ਲੋਕ ਸੈਕਸ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ। ਉਹ ਸਮਾਜ ਤੋਂ ਨਿੱਖੜ ਕੇ ਪਾਗਲ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਜੋ ਬੰਦਾ ਵਿਹਲਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਕੋਈ ਕੰਮ ਧੰਦਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ਉਸ ਦਾ ਸਾਰਾ ਕੁੱਝ ਹੀ ਆਪੇ ਨਿਊਟਲ ਵਿੱਚ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਜੋ ਬੰਦਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰੀਕੇ ਜਾਪ ਨਾਲ ਬਾਰ-ਬਾਰ ਸਾਹ ਜ਼ੋਰ-ਸ਼ੋਰ ਦੀ ਖਿੱਚਦਾ ਛੱਡਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਚੋਟ ਉੱਤੋਂ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਸੈਕਸ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਕੰਮ ਉੱਤੋਂ ਦੀ ਸਾਹ ਦੀਆਂ ਚੋਟਾਂ ਨਾਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਤਾਂਹੀਂ ਤਾਂ ਹੋਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਬਾਰ-ਬਾਰ ਸਮਾਧੀਆਂ ਲਾ ਕੇ ਬੈਠਦੇ ਹਨ। ਕੁੱਝ ਤਾਂ ਸੁਆਦ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਹਰ ਕੋਈ ਆਪਣੇ ਮਤਲਬ ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਸਮਾਂ ਖ਼ਰਾਬ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਰੱਬ ਨੁੰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਲਭਦਾ। ਬੱਚ ਕੇ ਰਹੀ ਬੰਸਤਰੀਏ ਰੱਬ, ਸ਼ੈਤਾਨ ਬੰਦਾ ਆਪ ਹੀ ਹੈ। ਸਭ ਨੂੰ ਆਪੋ-ਆਪਣੀ ਪਈ ਹੈ। ਦੇਖਣਾ ਜਾਪ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਜਦੋਂ ਅੰਦਰੌਮ ਹਿਲਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ  ਧਰਤੀ ਵਿੱਚ ਵੱਜ-ਵੱਜ ਕੇ ਇੱਧਰ-ਉੱਧਰ ਹਿੱਲਦੇ ਭਾਂਤ-ਭਾਂਤ ਦੀਆਂ ਚੀਕਾਂ ਮਾਰਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਕੰਜਰੀ ਤੇ ਐਸੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤਾ ਫ਼ਰਕ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਐਸੀਆਂ  ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣ ਕੇ ਸਿਰਫ਼ ਸੈਕਸ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਅੱਗ ਲਗਦੀ ਹੈ। ਪਹਿਲਾਂ ਐਸਾ ਆਪ ਕਰਕੇ ਦੇਖੋ। ਫਿਰ ਦੇਖ-ਪਰਖ ਕੇ ਅਫ਼ਾਫਾ ਫੈਲਾਇਆ ਕਰੋਂ, ਕਿ ਜਾਪ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਜਾਪ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਸੈਕਸ ਦਾ ਸੁਆਦ ਨਹੀਂ ਲੈਂਦੇ। ਐਵੇਂ ਥੋੜੀ ਪਹੁੰਚੇ ਹੋਏ ਸੰਤ ਜਨਾਨੀ ਨਾਲ ਪਰਦੇ ਪਿਛੇ ਰੰਗ-ਰਲੀਆਂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਜੋ ਟੁੱਟਗੀ ਵੇਲੇ ਬਲਾਤਕਾਰ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਲੱਗੀ ਵੇਲੇ ਜੀ-ਜੀ ਕਰਦੀ, ਟੁੱਟੀ ਵੇਲੇ ਨੇੜ ਨਾ ਲਗਦੀ। ਹਰ ਤੂਮੱਤ ਸਾਧ ਤੇ ਜੜਦੀ। ਲੋਕ ਜਿਉਂ ਹਰ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹਨ। ਆਪ ਨੂੰ ਕੁੱਝ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਪੈਦਾ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਵੀ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਸੇਵਾ ਕਰਾਉਣੀ ਹੈ। ਫਿਰ ਜਿੰਨੀ ਮਰਜ਼ੀ ਦੁਹਾਈ ਪਾਈ ਚੱਲੋ। ਬਥੇਰੇ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਇਸੇ ਤਰਾ ਕੁਰਲਾਉਣ ਵਾਲੇ ਹਨ। ਜੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਔਰਤਾਂ ਤੋਂ ਖ਼ਾਰਸ਼ ਪੈਣ ਦਾ ਡਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਤਾਂ ਮੀਡੀਆ ਫ਼ੋਟੋ ਕਿਵੇਂ ਖਿੱਚ ਕੇ ਪਹਿਲੇ ਪੇਜ ਉੱਤੇ ਲੱਗਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ? ਮੀਡੀਆ ਉੱਨੇ ਫ਼ੋਟੋ ਗਲ਼ੀਂ ਦੇ ਮੱਸ ਟੰਢਿਆਂ, ਗੁੰਡਿਆਂ ਦੇ ਨਹੀਂ ਲਗਾਉਂਦਾ। ਜਿੰਨੇ ਸਾਧਾਂ ਦੇ ਚਾਲ-ਚੱਲਣ ਦੇ ਛਾਪਦੇ ਹਨ।

 ਇੱਕ ਸਾਧ ਧੋਤੀ ਲਾ ਕੇ, ਰਹਿੰਦਾ ਹੀ ਨੰਗਾ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਗੁਰੂਆਂ ਦੀਆਂ ਮਾਤਾਵਾਂ ਦੀਆਂ ਤੇ ਆਪਦੀਆਂ ਧੋਤੀ ਲਾ ਕੇ ਅੱਧ ਨੰਗੇ ਦੀਆਂ ਫ਼ੋਟੋ ਇੱਕੋ ਥਾਂ ਆਪਦੇ ਬਣਾਏ ਮੰਦਰ ਵਿੱਚ ਲਗਾਈਆਂ ਹਨ। ਸਿੱਖ ਮੂਰਤੀ ਫ਼ੋਟੋ ਦੇ ਪੁਜਾਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਪਰ ਮੂਰਤੀਆਂ ਫ਼ੋਟੋਆਂ ਇਤਿਹਾਸ ਦੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਕਰਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਸਾਧ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਭਿੜਨ ਵਾਲੇ ਬਥੇਰੇ ਹਨ। ਇਸ ਪਖੰਡੀ ਕੋਲੋਂ ਗੁਰੂਆਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧਿਤ ਜੋ ਵੀ ਹੈ. ਲੈ ਲੈਣ.ਕੀ ਕੋਈ ਹੈ ਸੂਰਮਾ ਹੈ?  ਉਸ ਦੀ ਫੇਸਬੁੱਕ ਸਾਈਡ ਵੀ ਹੈ। ਲੋਕ ਤੇ ਗਾਉਣ ਵਾਲੇ ਗੁਰਦਾਸ ਵਰਗੇ ਉਸੇ ਗੂੰਹ-ਗੰਦ ਦੇ ਭਰੇ ਨੂੰ ਰੱਬ ਸਮਝੀ ਬੈਠੇ ਹਨ। ਜਿਵੇਂ ਕੰਜਰੀ ਉੱਤੋਂ ਦੀ ਦੱਲੇ ਨੋਟ ਵਾਰਦੇ ਹਨ। ਉਵੇ ਇਹ ਸਾਧ ਗੁਰਦਾਸ ਉੱਤੋਂ ਨੋਟ ਬਾਰਦਾ ਹੈ। ਜੋ ਫ਼ਿਲਮੀ, ਬਾਜ਼ਾਰੂ ਜ਼ਨਾਨੀਆਂ ਵਾਂਗ ਸਿਗਰਟ, ਸਿਗਾਰ ਦਾ ਸੂਟਾ ਲਾ ਕੇ, ਆਪਦੇ ਅੱਧ ਨੰਗੇ ਸਰੀਰ ਦੀ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਲੋਕ ਨੰਗ ਧੱੜਗੇ ਸਾਧ ਦੀ ਵਾਹ-ਵਾਹ ਕਰਦੇ ਹਨ।ਸਾਧਾਂ, ਪੀਰਾਂ ਦੇ ਤਲੇ ਚੱਟਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਬਥੇਰੀ ਭੀੜ ਹੈ। ਉਹ ਆਪ ਤਾਂ ਗੁਮਰਾਹ ਹੋਏ ਹਨ। ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਕਰਾਹੇ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਜਿਹੜਾ ਬੰਦਾ ਕਿਸੇ ਕੁੜੀ ਦੇ ਇਸ਼ਕ ਵਿੱਚ, ਪੀਲੇ, ਖੱਟੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾ ਕੇ, ਜੋਗੀ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਛੜਾ ਤਾਂਹੀ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹੋਰ ਬਥੇਰੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਮਨੋ-ਕਾਂਮਨਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰਾਉਣ ਆਉਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਐਸੇ ਰਾਂਝੇ, ਮਜਨੂੰ, ਸਾਧ ਨੂੰ ਵਿਆਹ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦੀ। ਲੋਕ ਐਸੇ ਕੰਜਰ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਦੁੱਧ ਚੁਗਣ ਨੂੰ ਮੱਝਾਂ, ਝੋਟੀਆਂ ਥੱਲੇ ਛੱਡ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਖੀਰਾਂ, ਪੂਰੀਆਂ ਉਸ ਨੂੰ ਖਲ਼ਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਮੱਥੇ ਟੇਕਦੇ ਹਨ।