ਭਾਗ 39 ਜੋ ਬੰਦਾ ਤਸੀਹੇ ਦਿੰਦਾ, ਸਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਕੀ ਮੈਂ ਸ਼ਹਿਨਸ਼ੀਲ, ਦਿਆਲੂ, ਇਮਾਨਦਾਰ, ਸ਼ਾਂਤ, ਖੁਸ਼, ਅਜ਼ਾਦ ਹਾਂ?
ਜੋ ਬੰਦਾ ਤਸੀਹੇ ਦਿੰਦਾ, ਸਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਦੋਂਨੇਂ ਹੀ ਬੁੱਝਦਿਲ ਹਨ।
ਸਤਵਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸੱਤੀ-(ਕੈਲਗਰੀ)- ਕਨੇਡਾ satwinder_7@hotmail.com
ਸਬ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ, ਗੁੰਡੇ, ਸਬ ਬੰਦੇ ਪੱਸ਼ੂ ਵਿਰਤੀ ਦੇ ਵੀ ਹਨ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ ਬੰਦੇ ਹੀ ਹਨ। ਹਰ ਬੰਦੇ ਅੰਦਰ ਠੱਗ, ਚੋਰ, ਧੋਖਾ, ਬੇਈਮਾਨੀ, ਲੜਾਈ, ਕੱਤਲ ਦੇ ਲੱਛਣ ਵਸੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਜੇ ਠਾਣ ਲਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਸਬ ਰੱਬ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਬੰਦਾ ਦੁਨੀਆਂ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਪੂਰੀਆਂ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਸਬ ਕੁੱਝ ਬੰਦੇ ਨੇ ਉਸਾਰਿਆ ਹੈ। ਫਿਰ ਰੱਬ ਬਣੇ ਬੰਦਿਆ ਤੋਂ ਛੋਤ ਲੁਹਾਈ ਚੱਲੀਏ। ਆਪਦੀਆਂ ਬੁੱਕਲਾਂ ਵਿੱਚ ਦੇਖ਼ੋ, ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਸਬ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜਾਂ ਸਹਿੰਦੇ ਹੋ? ਠੱਗੀ, ਚੋਰੀ, ਧੋਖਾ, ਬੇਈਮਾਨੀ, ਲੜਾਈਆਂ, ਕੱਤਲ ਆਂਮ ਬੰਦਾ, ਪਬਲਿਕ ਨਾਲ ਇਹ ਕੰਜ਼ਰ ਖਾਨਾਂ ਖੁੱਲ ਕੇ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲਿਆਂ, ਗੁੰਡਿਆਂ, ਘੈਟ ਪਿਉ,ਪਤੀਆਂ-ਪਤਨੀਆਂ, ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਫ਼ਰਕ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਦੋਂ ਕਿਹਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਬਦੀ ਉਠ ਜਾਵੇ? ਜਿਸ ਤੱਕ ਮੱਤਲਬ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਬੰਦਾ ਉਸ ਦੀਆਂ ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਧੱਜੀਆਂ ਉਡਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਵੀ ਪੁਲੀਸ ਵਾਲਾ, ਕੋਈ ਵੀ ਬੰਦਾ ਸ਼ਹਿਨਸ਼ੀਲ, ਦਿਆਲੂ, ਇਮਾਨਦਾਰ, ਸ਼ਾਂਤ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਤੁਸੀ ਇੰਨਾਂ ਕਸ਼ਾਂਈਆਂ ਤੋਂ ਬਚ ਵੀ ਜਾ ਸਕਦੇ। ਜੇ ਆਪ ਨਰਮ ਹੋ, ਧੋਣ ਨੀਵੀ ਹੀ ਪਾਈ ਰੱਖਦੇ ਹੋ। ਗੁਲਾਮ ਹੀ ਬਣੇ ਹੋ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲਿਆਂ ਮੂਹਰੇ ਹੱਥ ਬੰਨ ਕੇ, ਪੈਰ ਫੜ ਕੇ, ਚੁਗਲੀ ਕਰਕੇ, ਕਿਸੇ ਵੀ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਅੱਤਵਾਦੀ ਕਹਿ ਕੇ, ਫਸਾ ਕੇ ਬਚ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਕੈਟ, ਪਿੱਠੂ ਬੱਣ ਕੇ ਬਚ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਜੇ ਇਹ ਲੋਕ ਮੇਰੇ ਤੁਹਾਡੇ ਬਾਰੇ ਐਸਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਐਸਾ ਸਹਿੱਣ ਦਾ ਕੀ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਠੇਕਾ ਲਿਆ ਹੈ? ਇਹ ਤਸੀਹੇ ਸਹਿੱਣ ਵਾਲੇ ਹਰ ਬੰਦੇ ਦੀ ਆਪਦੀ ਮਰਜ਼ੀ ਹੈ। ਕਿੰਨਾਂ ਚਿਰ ਲੁੱਟ, ਕੁੱਟ, ਬੇਇੱਜ਼ਤੀ ਸਹਿੱਣੀ ਹੈ? ਜੇ ਅਜੇ ਵੀ ਕੁੱਤੇਖਾਣੀ ਕਰਾਂਉਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਹੈ। ਇੰਨਾਂ ਦ੍ਰੀਦਿਆਂ, ਭੇੜੀਆਂ ਦੇ ਭੇੜ ਵਿੱਚ ਫਸ ਕੇ ਜੂਨ ਭੋਗੀ ਚਲੋ। ਜੇ ਜਾਗ ਗਏ ਹੋ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ ਤੁਹਾਨੂੰ, ਕਾਰ-ਘਰ ਨੂੰ ਬਗੈਰ ਵਰਾਂਟਾਂ ਤੋਂ ਹੱਥ ਨਹੀਂ ਲਾ ਸਕਦੇ। ਅਦਾਲਤ ਦਾ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੜ੍ਹਾਕਾ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਸਬੂਤ ਫੋਟੋ, ਮੂਵੀ, ਬਿਆਨ ਇਕੱਠੇ ਕਰਨੇ ਹਨ। ਪਬਲਿਕ ਦੀ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਜ਼ਾਹਰ ਕਰਨੇ ਹਨ।ਦੇਖ਼ਣਾਂ ਇਹ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਕੌਣ ਹੋ? ਕਿਥੇ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋ? ਕਿੰਨਾਂ ਵਿਚੋਂ ਹੋ? ਪੁਲੀਸ ਵਾਲਿਆਂ, ਗੁੰਡਿਆਂ ਦੇ ਅੱਤਿਆਚਾਰ ਸਹਿ ਰਹੇ ਹੋ ਜਾਂ ਲੋਕਾਂ ਤੇ ਅੱਤਿਆਚਾਰ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ?
ਵੈਸੇ ਤਾਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, " ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ, ਕਨੂੰਨ ਔਰਤਾਂ ਦਾ ਪੱਖ ਕਰਦੇ ਹਨ। " ਇਹ ਪਤੀ-ਪਤਨੀ ਦੀ ਲੜਾਂਈ ਵਿੱਚ ਘਰ ਉਜਾੜਨ ਨੂੰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਦਾ ਘਰ ਖੇਰੂ-ਖੇਰੂ ਹੋਵੇਗਾ। ਤਾਂਹੀਂ ਤਾਂ ਇਹ ਪਤੀ-ਪਤਨੀ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਜਾਣਗੇ। ਕਨੂੰਨ, ਪੁਲੀਸ ਵਾਲਿਆਂ, ਵਕੀਲਾਂ, ਜੱਜਾਂ ਦੀਆਂ ਨੌਕਰੀਆਂ ਬਿਲਡਿੰਗਾਂ, ਕਾਰਾਂ ਕਾਂਮਜਾਬ ਹਨ। ਘਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਵੱਡੇ ਪਧਰ ਤੇ ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਮੈਂ ਆਪ ਅੱਖੀ ਦੇਖ਼ਿਆ ਹੈ। ਕਨੇਡਾ ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਬੰਦੇ, ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਨਹੀਂ ਲਿਖਦੇ। ਧੱਕੇ ਮਾਰ ਕੇ ਪੁਲੀਸ ਸਟੇਸ਼ਨ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਧੱਮਕੀ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, " ਜੇ ਫਿਰ ਪੁਲੀਸ ਨੂੰ ਐਮਰਜੈਂਸੀ ਕਾਲ ਕੀਤੀ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ ਨਹੀਂ ਆਉਣਗੇ। " ਇੰਨਾਂ ਦੇ ਪਿਉ ਦਾ ਰਾਜ ਅਜੇ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਕਨੇਡਾ ਦੇ ਨਾਗਰਿਕ ਟੈਕਸ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਤਾਂ ਪੁਲੀਸ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਵਰਦੀ, ਤੱਨਖ਼ਾਹ, ਕਾਰਾਂ ਚਲਾਉਣ ਨੂੰ ਮਿਲਦੀਆਂ ਹਨ। ਮੈਂ ਭਾਰਤ ਦੀ ਦਿੱਲੀ, ਹਰਿਆਣਾਂ, ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਪੁਲੀਸ ਨੂੰ ਪੈਸੇ ਮੰਗਦਿਆਂ, ਲੈਦਿਆਂ, ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਅੱਤਵਾਦੀਆਂ ਦੇ ਕਹਿ ਕੇ, ਜੇਲ ਵਿੱਚ ਲੈਜਾਂਦਿਆਂ ਦੇਖਿਆ ਹੈ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ ਅੱਤਵਾਦੀ, ਘੁਸਪੇਠੀਏ, ਮੁਜ਼ਰਮ ਆਪਦੇ ਸਕੇ ਪਿਉ ਨੁੰ ਵੀ, ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਬੱਣਾਂ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੋਂ ਮਾਰੇ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਲਾਸ਼ਾਂ ਦੇਖੀਆਂ ਹਨ। ਜਿੰਨਾਂ ਦੇ ਵਾਲ ਪੱਟੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਨੂੰਹ ਜਮੂਰਾ ਨਾਲ ਕੱਢੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਅੱਖਾਂ ਹੋਰ ਸਰੀਰ ਦੇ ਅੰਗ ਪਾੜ ਕੇ ਕੱਢੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਅਣਗਿੱਣ ਗੋਲ਼ੀਆਂ ਦੇ ਛੇਦ ਦਿਸਦੇ ਸਨ। ਐਸਾ ਲੱਗਦਾ ਸੀ। ਬੰਦਿਆਂ ਦੀਆਂ ਲਾਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਕੁੱਤਿਆਂ ਨੇ ਪੜਿਆਂ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਹਰ ਰੋਜ਼ ਸੂਏ, ਨਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲਾਂਸ਼ਾਂ ਲੱਭਦੀਆਂ ਸਨ। ਅੱਜ ਵੀ ਐਸੇ ਲੋਕ ਹਨ। ਜੋ ਕੋਈ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਲੱਤਾਂ, ਬਾਂਹਾਂ ਤੋੜ ਦਿੱਤੀਆਂ ਹਨ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਘੋਟਨੇ ਲਾ ਕੇ, ਦੋਂਨੇਂ ਲੱਤਾਂ ਦੇ ਵਿਚਾਲੇ ਵਾਲੀ ਥਾਂ ਚੱਢੇ ਪਾੜ ਦਿੱਤੇ ਹਨ। ਨੰਗਾ ਕਰਕੇ, ਮੋਟੀ ਲਕੜੀ ਬੰਦੇ ਉਤੇ ਰੱਖ ਕੇ, ਕਈ, ਕਈ ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ ਉਤੇ ਚੜ੍ਹ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਕਿਸੇ ਦੇ ਲੱਤਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਨਜਾਇਜ਼ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਛੇੜ-ਛਾੜ ਕਰਕੇ, ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ ਸੁਆਦ ਲੈਦੇ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਿੰਨਾਂ ਨੂੰ ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ ਅੱਤਵਾਦੀ, ਘੁਸਪੇਠੀਏ, ਮੁਜ਼ਰਮ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਉਨਾਂ ਨਾਲ ਤਾਂ ਕੁੱਟ ਮਾਰ ਕਰਦੇ ਹੀ ਹਨ। ਹੋਰ ਵੀ ਜਿਸ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਥਾਣੇ ਵਿੱਚ ਮੁਜ਼ਰਮ ਸਮਝ ਕੇ ਦੇਖ਼ਦੇ ਹਨ। ਜੋ ਰਿਪੋਰਟ ਲਿਖਾਉਣ ਔਰਤਾਂ ਜਾਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਸ ਨਾਲ ਐਸਾ ਕੁੱਝ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਬਗੈਰ ਅਦਾਲਤ ਦੇ ਮੁਜ਼ਰਮ ਕਰਾਰ ਦੇਣ ਤੇ, ਸਜ਼ਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ ਮੁਜ਼ਰਮਾਂ ਨਾਲ, ਮੁਜ਼ਰਮ, ਮੁਜ਼ਰਮਾਂ ਨਾ ਸਰੀਰ ਸਬੰਧ ਵੀ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਕਿਸੇ ਦੇ ਕਬਜੇ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸਬ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਨੰਗਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਪਤੀ-ਪਤਨੀ, ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ ਅੱਤਵਾਦੀ, ਘੁਸਪੇਠੀਏ, ਮੁਜ਼ਰਮ ਨਾਲ ਖੈਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਮੌਕਾ ਲਗਣਾਂ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਖੈਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ।
ਜੇ ਅੱਤਵਾਦੀ, ਘੁਸਪੇਠੀਏ, ਮੁਜ਼ਰਮਾਂ ਦੀਆਂ ਲਾਸ਼ਾਂ ਮਿਲਦੀਆਂ ਹਨ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀਆਂ ਲਾਸ਼ਾਂ ਵੀ ਮਿਲਦੀਆਂ ਹਨ। ਜੈਸਾ ਨੂੰ ਤੇਸਾ ਜੁਆਬ ਮਿਲਣਾਂ ਵੀ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ ਜੋ ਥੱਰਡ ਡਿਗਰੀ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹੀ ਕੁੱਝ ਬਹੁਤੇ ਪਤੀ-ਪਤਨੀਆਂ ਨਾਲ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਮੈਂ ਐਸੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਦੇਖ਼ੀਆਂ ਹਨ। ਜਿੰਨਾਂ ਦਾ ਨੱਕ, ਮੂੰਹ, ਮੱਥਾ ਪਤੀਆਂ ਨੇ ਕੁੱਟ-ਕੁੱਟ ਕੇ ਵਿਗਾੜਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਮਰਦ ਤੋਂ ਗੁੱਤ ਪਟਾਉਣ ਦੇ ਦੁੱਖੋਂ, ਔਰਤਾਂ ਨੇ ਵਾਲ ਮੁੰਨ ਦਿੱਤੇ ਹਨ। ਜਿੰਨਾਂ ਅੱਤਿਆਚਾਰ ਪ੍ਰੇਮੀ-ਪ੍ਰੇਮਕਾ, ਪਤੀ-ਪਤਨੀਆਂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ ਸਾਲ, ਚਾਰ ਸਾਲ, ਸੱਤ ਸਾਲ ਕੁੱਟ-ਮਾਰ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਪਤੀ, ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਮਰਦੇ ਦਮ ਤੱਕ ਮਾਰਦਾ ਹੈ। ਮਰਦ-ਔਰਤ ਨੂੰ ਕੋਹ-ਕੋਹ ਕੇ ਤਸੀਹੇ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਪਤਨੀ ਨਾਲ ਲੋੜ ਪੈਣ ਤੇ ਸੈਕਸ ਤਾਂ ਮਜ਼ੇ ਲੈ ਕੇ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਨੂੰ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਨੰਗੀ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਬੱਚੇ ਜੰਮਦਾ ਹੈ। ਨੌਕਰਾਣੀ ਬੱਣਾ ਕੇ, ਚੰਗਾ ਚੰਮ ਕੁੱਟਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਪਤਨੀ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਨੁਕਸ ਹੈ। ਉਸ ਨਾਲ ਰੋਜ਼ ਖੈਹਿੱਣ ਦੀ ਕੀ ਲੋੜ ਹੈ? ਕੀ ਮਰਦ ਹਰ ਇਕ ਔਰਤ ਦਾ ਪੈਹਿੜਾ ਛੱਡ ਸਕਦਾ ਹੈ? ਉਸ ਨੂੰ ਅਜ਼ਾਦ ਕਰੇ। ਉਹ ਆਪਦਾ ਹਾਣੀ ਹੋਰ ਲੱਭ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਅੱਜ ਕੱਲ ਤਾਂ ਖੁੱਲ ਕੇ ਸਹਮਣੇ ਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਔਰਤਾਂ, ਔਰਤਾਂ ਨਾਲ ਮਰਦ, ਮਰਦਾਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਬੜੇ ਮਜ਼ੇ ਨਾਲ ਰਹਿ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਐਸਾ ਆਵੇਗਾ। ਔਰਤ ਮਰਦ ਨੂੰ ਲੋੜ ਸਮੇਂ ਵਰਤ ਕੇ, ਪੱਤਰੇ ਵਾਚ ਜਾਇਆ ਕਰੇਗੀ। ਮਰਦ ਤੋਂ ਬਗੈਰ ਇਕੱਲੀ ਰਹੇਗੀ। ਮਨ ਭਾਉਂਦੇ ਮਰਦ ਨੂੰ ਸੈਕਸ ਲਈ ਵਰਤੇਗੀ। ਅਜੇ ਔਰਤ ਮਰਦ-ਸਮਾਜ ਦੇ ਚੂਗਲ ਵਿਚੋਂ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਅਜ਼ਾਦ ਨਹੀਂ ਹੋਈ। ਜਿਸ ਦਿਨ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਔਰਤ ਅਜ਼ਾਦ ਹੋ ਗਈ। ਮਰਦਾਂ ਦੇ ਦੰਦ ਜੁੜ ਜਾਂਣਗੇ। ਬੋਲਤੀ ਬੰਦ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ। ਕਈ ਮਰਦਾਂ ਨਾਲ ਇਹ ਕੁੱਤੇ ਖਾਂਣੀ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲਿਆ ਵਾਂਗ ਛਿੱਤਰ ਪਰੇਡ ਕਰਨੀ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿਉ। ਕੋਈ ਵੀ ਅੱਤਿਆਚਾਰ ਬਹੁਤਾ ਚਿਰ ਨਹੀਂ ਸਹਿੰਦਾ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਦਾ ਅੰਤ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅੱਤਿਆਚਾਰ ਦਾ ਨਬੇੜਾ ਅੱਤਿਆਚਾਰ ਨਾਲ ਹੀ ਹੋਵੇਗਾ। ਅੱਤਵਾਦੀ, ਘੁਸਪੇਠੀਏ, ਮੁਜ਼ਰਮ, ਪਤੀ, ਪ੍ਰੇਮੀ, ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ, ਅੱਤਿਆਚਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਪਿਆਰ ਦੀ ਭਾਂਸਾ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੇ। ਕਈ ਡਾਗ ਤੋਂ ਲੋਟ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਸੇ ਲਈ ਕਾਤਲਾਂ ਦੇ ਵੀ ਕੱਤਲ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ।
ਕੰਮਜ਼ੋਰਾਂ ਨੂੰ ਤੱਕੜਾ ਦੱਬਾਉਂਦਾ ਹੀ ਹੈ। ਮਾੜੇ ਨੂੰ ਕੁਚਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਔਰਤਾਂ ਇੰਨੀਆਂ ਕੰਮਜ਼ੋਰ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਔਰਤਾਂ ਵੀ ਧਨਾਂਢ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲਿਆ ਵਾਂਗ, ਕਈ ਔਰਤਾਂ ਵੀ ਪਤੀ ਦਾ ਬੂਰਾ ਹਾਲ ਕਰਕੇ ਅਡਾਟ ਕੱਢ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਐਸੇ ਪਤੀ ਅਫ਼ੀਮ ਖਾਦੀ ਵਾਲਿਆਂ ਵਾਂਗ, ਅੱਲ ਦੀ ਪੱਟਲ, ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਜਬਲੀਆਂ ਮਾਰਦੇ ਫਿਰਦੇ ਹਨ। ਘਰੇ ਜ਼ਨਾਨੀ ਨੇ ਘਿਸੀ ਕਰਾਈ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਬਾਹਰ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਫੜਾ ਮਾਰਦੇ ਫਿਰਦੇ ਹਨ। ਬਿਚਾਰੇ ਬੌਦਲੇ ਜਿਹੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਆਪਣੇ-ਆਪ ਲਈ ਤੇ ਸਮਾਜ ਲਈ ਕੁੱਝ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਐਸੇ ਮਰਦਾਂ ਤੋਂ ਆਪਦਾ ਚਾਰ ਜੀਆਂ ਦਾ ਘਰ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸਭਾਲਿਆ ਜਾਂਦਾ। ਜ਼ਨਾਨੀ, ਬੱਚੇ ਲੋਟ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੇ। ਤਾਨਾਂਸ਼ਾਹੀ ਬੰਦਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਬੱਚਿਆਂ, ਔਰਤਾਂ, ਮੁਜ਼ਰਮਾਂ ਨੂੰ ਚਾਰ ਦਿਵਾਰੀ ਵਿੱਚ ਘੇਰ ਕੇ ਰੱਖ ਕੇ, ਕੁੱਟ-ਮਾਰ ਕਰਕੇ ਅੱਤਿਆਚਾਰ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਐਸਾ ਕਰਨ ਵਲਿਆਂ ਦਾ ਮਨ ਜਰੂਰ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਜਿੰਨਾਂ ਚਿਰ ਪੰਛੀ ਪਿੰਜਰੇ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਉਸ ਦੀ ਵਾਹ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੀ ਹੁੰਦੀ। ਜਦੋਂ ਉਡ ਗਿਆ। ਅਜ਼ਾਦ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹੱਥ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ। ਬੰਦੀਂ ਹੋਏ, ਤਸੀਹੇ ਸਹਿ ਰਹੇ ਲੋਕ ਠੀਠ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਉਨਾਂ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਨਫ਼ਰਤ ਭਰ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਐਸਾ ਸਮਾਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਜਵਾਹਰ ਭਾਟਾ ਫੱਟਦਾ ਹੈ। ਕੀ ਜੇਲ ਵਿੱਚ ਗਏ ਮੁਜ਼ਰਮ ਸੁਧਰ ਸਕਦੇ ਹਨ? ਉਹ ਤਾਂ ਜੇਲ ਵਿਚੋਂ ਨਿੱਕਲ ਕੇ, ਦੁਨੀਆਂ ਫੂਕ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਵੀ ਬੱਣ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਕਈ ਦੇਖੇ ਹਨ। ਜੋ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਸਮਾਂ ਪਾ ਕੇ, ਕਨੇਡਾ ਵਿੱਚ ਵੀ ਬਦਲਾ ਲੈ ਰਹੇ ਹਨ। ਜੋ ਜੇਲਾਂ ਵਿੱਚ ਭੇਜੇ ਹਨ। ਜੋ ਜੇਲ ਕੱਟ ਰਹੇ ਹਨ। ਕੀ ਸਬ ਮੁਜ਼ਰਮ ਹੁੰਦੇ ਹਨ? ਜੋ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ, ਫਸਾਉਣ ਨੂੰ ਗੁਵਾਹੀ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਕੀ ਗੁਵਾਹੀ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਸਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ? ਕੀ ਲੋਕ ਸੱਚੀ ਗੁਵਾਹੀ ਦਿੰਦੇ ਹਨ? ਸਬ ਘਪਲਾ ਹੈ। ਦੁਨੀਆਂ ਐਸੇ ਹੀ ਚੱਲਣੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਗੱਲ ਪੱਕੀ ਹੈ। ਜੇ ਕੋਈ ਤੁਹਾਡੇ ਤੇ ਹੱਥ ਚੱਕਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦਾ ਹੱਥ ਝੱਟਕਾ ਦਿਉ। ਜੇ ਇਕ ਬਾਰ ਕੁੱਟ ਖਾ ਲਈ, ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਵੀ ਕੁੱਟ ਖਾਂਣ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਰਹੋ। ਜੇ ਇੱਕ ਬਾਰ ਬੁਰਕ ਵੱਡ ਲਏ ਕੁੱਤੇ ਦਾ ਮੂੰਹ ਪੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲਿਆ ਦਾ ਮੁੱਕਬਲਾ ਮੌਕੇ ਤੇ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਉਹ ਆਮ ਬੰਦੇ ਤੋਂ ਤਾਕਤ ਬਾਰ ਤੇ ਜੁਟ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲਿਆ ਦਾ ਵੀ ਗੈਂਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸੇ ਲਈ ਸਰੀਫ਼ ਬੰਦਾ ਇੰਨਾਂ ਤੋਂ ਡਰਦਾ ਹੈ। ਮੂੰਹ ਨਹੀਂ ਲਗਾਉਂਦਾ। ਮੌਕਾ ਆਉਣ ਤੇ ਕੱਲੇ ਕੱਲੇ ਨਾਲ ਭੁਗਤਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ ਦੇ ਮੂਹਰੇ ਦੀ, ਘੋੜੇ ਦੇ ਪਿਛੜੀ ਨਹੀਂ ਲੰਘਣਾਂ ਚਾਹੀਦੇ। ਦੋਂਨੇਂ ਲੱਤ ਮਾਰਦੇ ਹਨ। ਜੋ ਬੰਦਾ ਤਸੀਹੇ ਦਿੰਦਾ, ਸਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਦੋਂਨੇਂ ਹੀ ਬੁੱਝਦਿਲ ਹਨ। ਸੋਚਣਾਂ ਤੁਸੀ ਹੈ। ਕੀ ਜਖਮ ਦੇਣੇ ਸਹਿੱਣੇ ਹਨ? ਕੀ ਹੋਰਾਂ ਨੂੰ ਸਤਾ ਕੇ, ਆਪ ਭੀਖ਼ ਮੰਗਣ ਦੇ ਕਾਬਲ ਹੋਣਾਂ ਹੈ? ਕੀ ਕੱਤਲ ਕਰ-ਕਰ ਕੇ, ਆਪ ਕੱਤਲ ਹੋਣਾਂ ਹੈ? ਤੁਸੀਂ ਕਿਵੇਂ ਜਿਉਣਾਂ ਹੈ?
ਜੋ ਬੰਦਾ ਤਸੀਹੇ ਦਿੰਦਾ, ਸਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਦੋਂਨੇਂ ਹੀ ਬੁੱਝਦਿਲ ਹਨ।
ਸਤਵਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸੱਤੀ-(ਕੈਲਗਰੀ)- ਕਨੇਡਾ satwinder_7@hotmail.com
ਸਬ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ, ਗੁੰਡੇ, ਸਬ ਬੰਦੇ ਪੱਸ਼ੂ ਵਿਰਤੀ ਦੇ ਵੀ ਹਨ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ ਬੰਦੇ ਹੀ ਹਨ। ਹਰ ਬੰਦੇ ਅੰਦਰ ਠੱਗ, ਚੋਰ, ਧੋਖਾ, ਬੇਈਮਾਨੀ, ਲੜਾਈ, ਕੱਤਲ ਦੇ ਲੱਛਣ ਵਸੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਜੇ ਠਾਣ ਲਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਸਬ ਰੱਬ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਬੰਦਾ ਦੁਨੀਆਂ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਪੂਰੀਆਂ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਸਬ ਕੁੱਝ ਬੰਦੇ ਨੇ ਉਸਾਰਿਆ ਹੈ। ਫਿਰ ਰੱਬ ਬਣੇ ਬੰਦਿਆ ਤੋਂ ਛੋਤ ਲੁਹਾਈ ਚੱਲੀਏ। ਆਪਦੀਆਂ ਬੁੱਕਲਾਂ ਵਿੱਚ ਦੇਖ਼ੋ, ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਸਬ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜਾਂ ਸਹਿੰਦੇ ਹੋ? ਠੱਗੀ, ਚੋਰੀ, ਧੋਖਾ, ਬੇਈਮਾਨੀ, ਲੜਾਈਆਂ, ਕੱਤਲ ਆਂਮ ਬੰਦਾ, ਪਬਲਿਕ ਨਾਲ ਇਹ ਕੰਜ਼ਰ ਖਾਨਾਂ ਖੁੱਲ ਕੇ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲਿਆਂ, ਗੁੰਡਿਆਂ, ਘੈਟ ਪਿਉ,ਪਤੀਆਂ-ਪਤਨੀਆਂ, ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਫ਼ਰਕ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਦੋਂ ਕਿਹਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਬਦੀ ਉਠ ਜਾਵੇ? ਜਿਸ ਤੱਕ ਮੱਤਲਬ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਬੰਦਾ ਉਸ ਦੀਆਂ ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਧੱਜੀਆਂ ਉਡਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਵੀ ਪੁਲੀਸ ਵਾਲਾ, ਕੋਈ ਵੀ ਬੰਦਾ ਸ਼ਹਿਨਸ਼ੀਲ, ਦਿਆਲੂ, ਇਮਾਨਦਾਰ, ਸ਼ਾਂਤ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਤੁਸੀ ਇੰਨਾਂ ਕਸ਼ਾਂਈਆਂ ਤੋਂ ਬਚ ਵੀ ਜਾ ਸਕਦੇ। ਜੇ ਆਪ ਨਰਮ ਹੋ, ਧੋਣ ਨੀਵੀ ਹੀ ਪਾਈ ਰੱਖਦੇ ਹੋ। ਗੁਲਾਮ ਹੀ ਬਣੇ ਹੋ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲਿਆਂ ਮੂਹਰੇ ਹੱਥ ਬੰਨ ਕੇ, ਪੈਰ ਫੜ ਕੇ, ਚੁਗਲੀ ਕਰਕੇ, ਕਿਸੇ ਵੀ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਅੱਤਵਾਦੀ ਕਹਿ ਕੇ, ਫਸਾ ਕੇ ਬਚ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਕੈਟ, ਪਿੱਠੂ ਬੱਣ ਕੇ ਬਚ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਜੇ ਇਹ ਲੋਕ ਮੇਰੇ ਤੁਹਾਡੇ ਬਾਰੇ ਐਸਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਐਸਾ ਸਹਿੱਣ ਦਾ ਕੀ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਠੇਕਾ ਲਿਆ ਹੈ? ਇਹ ਤਸੀਹੇ ਸਹਿੱਣ ਵਾਲੇ ਹਰ ਬੰਦੇ ਦੀ ਆਪਦੀ ਮਰਜ਼ੀ ਹੈ। ਕਿੰਨਾਂ ਚਿਰ ਲੁੱਟ, ਕੁੱਟ, ਬੇਇੱਜ਼ਤੀ ਸਹਿੱਣੀ ਹੈ? ਜੇ ਅਜੇ ਵੀ ਕੁੱਤੇਖਾਣੀ ਕਰਾਂਉਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਹੈ। ਇੰਨਾਂ ਦ੍ਰੀਦਿਆਂ, ਭੇੜੀਆਂ ਦੇ ਭੇੜ ਵਿੱਚ ਫਸ ਕੇ ਜੂਨ ਭੋਗੀ ਚਲੋ। ਜੇ ਜਾਗ ਗਏ ਹੋ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ ਤੁਹਾਨੂੰ, ਕਾਰ-ਘਰ ਨੂੰ ਬਗੈਰ ਵਰਾਂਟਾਂ ਤੋਂ ਹੱਥ ਨਹੀਂ ਲਾ ਸਕਦੇ। ਅਦਾਲਤ ਦਾ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੜ੍ਹਾਕਾ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਸਬੂਤ ਫੋਟੋ, ਮੂਵੀ, ਬਿਆਨ ਇਕੱਠੇ ਕਰਨੇ ਹਨ। ਪਬਲਿਕ ਦੀ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਜ਼ਾਹਰ ਕਰਨੇ ਹਨ।ਦੇਖ਼ਣਾਂ ਇਹ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਕੌਣ ਹੋ? ਕਿਥੇ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋ? ਕਿੰਨਾਂ ਵਿਚੋਂ ਹੋ? ਪੁਲੀਸ ਵਾਲਿਆਂ, ਗੁੰਡਿਆਂ ਦੇ ਅੱਤਿਆਚਾਰ ਸਹਿ ਰਹੇ ਹੋ ਜਾਂ ਲੋਕਾਂ ਤੇ ਅੱਤਿਆਚਾਰ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ?
ਵੈਸੇ ਤਾਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, " ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ, ਕਨੂੰਨ ਔਰਤਾਂ ਦਾ ਪੱਖ ਕਰਦੇ ਹਨ। " ਇਹ ਪਤੀ-ਪਤਨੀ ਦੀ ਲੜਾਂਈ ਵਿੱਚ ਘਰ ਉਜਾੜਨ ਨੂੰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਦਾ ਘਰ ਖੇਰੂ-ਖੇਰੂ ਹੋਵੇਗਾ। ਤਾਂਹੀਂ ਤਾਂ ਇਹ ਪਤੀ-ਪਤਨੀ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਜਾਣਗੇ। ਕਨੂੰਨ, ਪੁਲੀਸ ਵਾਲਿਆਂ, ਵਕੀਲਾਂ, ਜੱਜਾਂ ਦੀਆਂ ਨੌਕਰੀਆਂ ਬਿਲਡਿੰਗਾਂ, ਕਾਰਾਂ ਕਾਂਮਜਾਬ ਹਨ। ਘਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਵੱਡੇ ਪਧਰ ਤੇ ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਮੈਂ ਆਪ ਅੱਖੀ ਦੇਖ਼ਿਆ ਹੈ। ਕਨੇਡਾ ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਬੰਦੇ, ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਨਹੀਂ ਲਿਖਦੇ। ਧੱਕੇ ਮਾਰ ਕੇ ਪੁਲੀਸ ਸਟੇਸ਼ਨ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਧੱਮਕੀ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, " ਜੇ ਫਿਰ ਪੁਲੀਸ ਨੂੰ ਐਮਰਜੈਂਸੀ ਕਾਲ ਕੀਤੀ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ ਨਹੀਂ ਆਉਣਗੇ। " ਇੰਨਾਂ ਦੇ ਪਿਉ ਦਾ ਰਾਜ ਅਜੇ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਕਨੇਡਾ ਦੇ ਨਾਗਰਿਕ ਟੈਕਸ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਤਾਂ ਪੁਲੀਸ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਵਰਦੀ, ਤੱਨਖ਼ਾਹ, ਕਾਰਾਂ ਚਲਾਉਣ ਨੂੰ ਮਿਲਦੀਆਂ ਹਨ। ਮੈਂ ਭਾਰਤ ਦੀ ਦਿੱਲੀ, ਹਰਿਆਣਾਂ, ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਪੁਲੀਸ ਨੂੰ ਪੈਸੇ ਮੰਗਦਿਆਂ, ਲੈਦਿਆਂ, ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਅੱਤਵਾਦੀਆਂ ਦੇ ਕਹਿ ਕੇ, ਜੇਲ ਵਿੱਚ ਲੈਜਾਂਦਿਆਂ ਦੇਖਿਆ ਹੈ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ ਅੱਤਵਾਦੀ, ਘੁਸਪੇਠੀਏ, ਮੁਜ਼ਰਮ ਆਪਦੇ ਸਕੇ ਪਿਉ ਨੁੰ ਵੀ, ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਬੱਣਾਂ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੋਂ ਮਾਰੇ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਲਾਸ਼ਾਂ ਦੇਖੀਆਂ ਹਨ। ਜਿੰਨਾਂ ਦੇ ਵਾਲ ਪੱਟੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਨੂੰਹ ਜਮੂਰਾ ਨਾਲ ਕੱਢੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਅੱਖਾਂ ਹੋਰ ਸਰੀਰ ਦੇ ਅੰਗ ਪਾੜ ਕੇ ਕੱਢੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਅਣਗਿੱਣ ਗੋਲ਼ੀਆਂ ਦੇ ਛੇਦ ਦਿਸਦੇ ਸਨ। ਐਸਾ ਲੱਗਦਾ ਸੀ। ਬੰਦਿਆਂ ਦੀਆਂ ਲਾਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਕੁੱਤਿਆਂ ਨੇ ਪੜਿਆਂ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਹਰ ਰੋਜ਼ ਸੂਏ, ਨਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲਾਂਸ਼ਾਂ ਲੱਭਦੀਆਂ ਸਨ। ਅੱਜ ਵੀ ਐਸੇ ਲੋਕ ਹਨ। ਜੋ ਕੋਈ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਲੱਤਾਂ, ਬਾਂਹਾਂ ਤੋੜ ਦਿੱਤੀਆਂ ਹਨ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਘੋਟਨੇ ਲਾ ਕੇ, ਦੋਂਨੇਂ ਲੱਤਾਂ ਦੇ ਵਿਚਾਲੇ ਵਾਲੀ ਥਾਂ ਚੱਢੇ ਪਾੜ ਦਿੱਤੇ ਹਨ। ਨੰਗਾ ਕਰਕੇ, ਮੋਟੀ ਲਕੜੀ ਬੰਦੇ ਉਤੇ ਰੱਖ ਕੇ, ਕਈ, ਕਈ ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ ਉਤੇ ਚੜ੍ਹ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਕਿਸੇ ਦੇ ਲੱਤਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਨਜਾਇਜ਼ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਛੇੜ-ਛਾੜ ਕਰਕੇ, ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ ਸੁਆਦ ਲੈਦੇ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਿੰਨਾਂ ਨੂੰ ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ ਅੱਤਵਾਦੀ, ਘੁਸਪੇਠੀਏ, ਮੁਜ਼ਰਮ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਉਨਾਂ ਨਾਲ ਤਾਂ ਕੁੱਟ ਮਾਰ ਕਰਦੇ ਹੀ ਹਨ। ਹੋਰ ਵੀ ਜਿਸ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਥਾਣੇ ਵਿੱਚ ਮੁਜ਼ਰਮ ਸਮਝ ਕੇ ਦੇਖ਼ਦੇ ਹਨ। ਜੋ ਰਿਪੋਰਟ ਲਿਖਾਉਣ ਔਰਤਾਂ ਜਾਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਸ ਨਾਲ ਐਸਾ ਕੁੱਝ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਬਗੈਰ ਅਦਾਲਤ ਦੇ ਮੁਜ਼ਰਮ ਕਰਾਰ ਦੇਣ ਤੇ, ਸਜ਼ਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ ਮੁਜ਼ਰਮਾਂ ਨਾਲ, ਮੁਜ਼ਰਮ, ਮੁਜ਼ਰਮਾਂ ਨਾ ਸਰੀਰ ਸਬੰਧ ਵੀ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਕਿਸੇ ਦੇ ਕਬਜੇ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸਬ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਨੰਗਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਪਤੀ-ਪਤਨੀ, ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ ਅੱਤਵਾਦੀ, ਘੁਸਪੇਠੀਏ, ਮੁਜ਼ਰਮ ਨਾਲ ਖੈਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਮੌਕਾ ਲਗਣਾਂ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਖੈਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ।
ਜੇ ਅੱਤਵਾਦੀ, ਘੁਸਪੇਠੀਏ, ਮੁਜ਼ਰਮਾਂ ਦੀਆਂ ਲਾਸ਼ਾਂ ਮਿਲਦੀਆਂ ਹਨ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀਆਂ ਲਾਸ਼ਾਂ ਵੀ ਮਿਲਦੀਆਂ ਹਨ। ਜੈਸਾ ਨੂੰ ਤੇਸਾ ਜੁਆਬ ਮਿਲਣਾਂ ਵੀ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ ਜੋ ਥੱਰਡ ਡਿਗਰੀ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹੀ ਕੁੱਝ ਬਹੁਤੇ ਪਤੀ-ਪਤਨੀਆਂ ਨਾਲ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਮੈਂ ਐਸੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਦੇਖ਼ੀਆਂ ਹਨ। ਜਿੰਨਾਂ ਦਾ ਨੱਕ, ਮੂੰਹ, ਮੱਥਾ ਪਤੀਆਂ ਨੇ ਕੁੱਟ-ਕੁੱਟ ਕੇ ਵਿਗਾੜਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਮਰਦ ਤੋਂ ਗੁੱਤ ਪਟਾਉਣ ਦੇ ਦੁੱਖੋਂ, ਔਰਤਾਂ ਨੇ ਵਾਲ ਮੁੰਨ ਦਿੱਤੇ ਹਨ। ਜਿੰਨਾਂ ਅੱਤਿਆਚਾਰ ਪ੍ਰੇਮੀ-ਪ੍ਰੇਮਕਾ, ਪਤੀ-ਪਤਨੀਆਂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ ਸਾਲ, ਚਾਰ ਸਾਲ, ਸੱਤ ਸਾਲ ਕੁੱਟ-ਮਾਰ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਪਤੀ, ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਮਰਦੇ ਦਮ ਤੱਕ ਮਾਰਦਾ ਹੈ। ਮਰਦ-ਔਰਤ ਨੂੰ ਕੋਹ-ਕੋਹ ਕੇ ਤਸੀਹੇ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਪਤਨੀ ਨਾਲ ਲੋੜ ਪੈਣ ਤੇ ਸੈਕਸ ਤਾਂ ਮਜ਼ੇ ਲੈ ਕੇ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਨੂੰ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਨੰਗੀ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਬੱਚੇ ਜੰਮਦਾ ਹੈ। ਨੌਕਰਾਣੀ ਬੱਣਾ ਕੇ, ਚੰਗਾ ਚੰਮ ਕੁੱਟਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਪਤਨੀ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਨੁਕਸ ਹੈ। ਉਸ ਨਾਲ ਰੋਜ਼ ਖੈਹਿੱਣ ਦੀ ਕੀ ਲੋੜ ਹੈ? ਕੀ ਮਰਦ ਹਰ ਇਕ ਔਰਤ ਦਾ ਪੈਹਿੜਾ ਛੱਡ ਸਕਦਾ ਹੈ? ਉਸ ਨੂੰ ਅਜ਼ਾਦ ਕਰੇ। ਉਹ ਆਪਦਾ ਹਾਣੀ ਹੋਰ ਲੱਭ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਅੱਜ ਕੱਲ ਤਾਂ ਖੁੱਲ ਕੇ ਸਹਮਣੇ ਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਔਰਤਾਂ, ਔਰਤਾਂ ਨਾਲ ਮਰਦ, ਮਰਦਾਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਬੜੇ ਮਜ਼ੇ ਨਾਲ ਰਹਿ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਐਸਾ ਆਵੇਗਾ। ਔਰਤ ਮਰਦ ਨੂੰ ਲੋੜ ਸਮੇਂ ਵਰਤ ਕੇ, ਪੱਤਰੇ ਵਾਚ ਜਾਇਆ ਕਰੇਗੀ। ਮਰਦ ਤੋਂ ਬਗੈਰ ਇਕੱਲੀ ਰਹੇਗੀ। ਮਨ ਭਾਉਂਦੇ ਮਰਦ ਨੂੰ ਸੈਕਸ ਲਈ ਵਰਤੇਗੀ। ਅਜੇ ਔਰਤ ਮਰਦ-ਸਮਾਜ ਦੇ ਚੂਗਲ ਵਿਚੋਂ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਅਜ਼ਾਦ ਨਹੀਂ ਹੋਈ। ਜਿਸ ਦਿਨ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਔਰਤ ਅਜ਼ਾਦ ਹੋ ਗਈ। ਮਰਦਾਂ ਦੇ ਦੰਦ ਜੁੜ ਜਾਂਣਗੇ। ਬੋਲਤੀ ਬੰਦ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ। ਕਈ ਮਰਦਾਂ ਨਾਲ ਇਹ ਕੁੱਤੇ ਖਾਂਣੀ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲਿਆ ਵਾਂਗ ਛਿੱਤਰ ਪਰੇਡ ਕਰਨੀ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿਉ। ਕੋਈ ਵੀ ਅੱਤਿਆਚਾਰ ਬਹੁਤਾ ਚਿਰ ਨਹੀਂ ਸਹਿੰਦਾ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਦਾ ਅੰਤ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅੱਤਿਆਚਾਰ ਦਾ ਨਬੇੜਾ ਅੱਤਿਆਚਾਰ ਨਾਲ ਹੀ ਹੋਵੇਗਾ। ਅੱਤਵਾਦੀ, ਘੁਸਪੇਠੀਏ, ਮੁਜ਼ਰਮ, ਪਤੀ, ਪ੍ਰੇਮੀ, ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ, ਅੱਤਿਆਚਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਪਿਆਰ ਦੀ ਭਾਂਸਾ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੇ। ਕਈ ਡਾਗ ਤੋਂ ਲੋਟ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਸੇ ਲਈ ਕਾਤਲਾਂ ਦੇ ਵੀ ਕੱਤਲ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ।
ਕੰਮਜ਼ੋਰਾਂ ਨੂੰ ਤੱਕੜਾ ਦੱਬਾਉਂਦਾ ਹੀ ਹੈ। ਮਾੜੇ ਨੂੰ ਕੁਚਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਔਰਤਾਂ ਇੰਨੀਆਂ ਕੰਮਜ਼ੋਰ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਔਰਤਾਂ ਵੀ ਧਨਾਂਢ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲਿਆ ਵਾਂਗ, ਕਈ ਔਰਤਾਂ ਵੀ ਪਤੀ ਦਾ ਬੂਰਾ ਹਾਲ ਕਰਕੇ ਅਡਾਟ ਕੱਢ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਐਸੇ ਪਤੀ ਅਫ਼ੀਮ ਖਾਦੀ ਵਾਲਿਆਂ ਵਾਂਗ, ਅੱਲ ਦੀ ਪੱਟਲ, ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਜਬਲੀਆਂ ਮਾਰਦੇ ਫਿਰਦੇ ਹਨ। ਘਰੇ ਜ਼ਨਾਨੀ ਨੇ ਘਿਸੀ ਕਰਾਈ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਬਾਹਰ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਫੜਾ ਮਾਰਦੇ ਫਿਰਦੇ ਹਨ। ਬਿਚਾਰੇ ਬੌਦਲੇ ਜਿਹੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਆਪਣੇ-ਆਪ ਲਈ ਤੇ ਸਮਾਜ ਲਈ ਕੁੱਝ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਐਸੇ ਮਰਦਾਂ ਤੋਂ ਆਪਦਾ ਚਾਰ ਜੀਆਂ ਦਾ ਘਰ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸਭਾਲਿਆ ਜਾਂਦਾ। ਜ਼ਨਾਨੀ, ਬੱਚੇ ਲੋਟ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੇ। ਤਾਨਾਂਸ਼ਾਹੀ ਬੰਦਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਬੱਚਿਆਂ, ਔਰਤਾਂ, ਮੁਜ਼ਰਮਾਂ ਨੂੰ ਚਾਰ ਦਿਵਾਰੀ ਵਿੱਚ ਘੇਰ ਕੇ ਰੱਖ ਕੇ, ਕੁੱਟ-ਮਾਰ ਕਰਕੇ ਅੱਤਿਆਚਾਰ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਐਸਾ ਕਰਨ ਵਲਿਆਂ ਦਾ ਮਨ ਜਰੂਰ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਜਿੰਨਾਂ ਚਿਰ ਪੰਛੀ ਪਿੰਜਰੇ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਉਸ ਦੀ ਵਾਹ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੀ ਹੁੰਦੀ। ਜਦੋਂ ਉਡ ਗਿਆ। ਅਜ਼ਾਦ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹੱਥ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ। ਬੰਦੀਂ ਹੋਏ, ਤਸੀਹੇ ਸਹਿ ਰਹੇ ਲੋਕ ਠੀਠ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਉਨਾਂ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਨਫ਼ਰਤ ਭਰ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਐਸਾ ਸਮਾਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਜਵਾਹਰ ਭਾਟਾ ਫੱਟਦਾ ਹੈ। ਕੀ ਜੇਲ ਵਿੱਚ ਗਏ ਮੁਜ਼ਰਮ ਸੁਧਰ ਸਕਦੇ ਹਨ? ਉਹ ਤਾਂ ਜੇਲ ਵਿਚੋਂ ਨਿੱਕਲ ਕੇ, ਦੁਨੀਆਂ ਫੂਕ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਵੀ ਬੱਣ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਕਈ ਦੇਖੇ ਹਨ। ਜੋ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਸਮਾਂ ਪਾ ਕੇ, ਕਨੇਡਾ ਵਿੱਚ ਵੀ ਬਦਲਾ ਲੈ ਰਹੇ ਹਨ। ਜੋ ਜੇਲਾਂ ਵਿੱਚ ਭੇਜੇ ਹਨ। ਜੋ ਜੇਲ ਕੱਟ ਰਹੇ ਹਨ। ਕੀ ਸਬ ਮੁਜ਼ਰਮ ਹੁੰਦੇ ਹਨ? ਜੋ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ, ਫਸਾਉਣ ਨੂੰ ਗੁਵਾਹੀ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਕੀ ਗੁਵਾਹੀ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਸਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ? ਕੀ ਲੋਕ ਸੱਚੀ ਗੁਵਾਹੀ ਦਿੰਦੇ ਹਨ? ਸਬ ਘਪਲਾ ਹੈ। ਦੁਨੀਆਂ ਐਸੇ ਹੀ ਚੱਲਣੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਗੱਲ ਪੱਕੀ ਹੈ। ਜੇ ਕੋਈ ਤੁਹਾਡੇ ਤੇ ਹੱਥ ਚੱਕਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦਾ ਹੱਥ ਝੱਟਕਾ ਦਿਉ। ਜੇ ਇਕ ਬਾਰ ਕੁੱਟ ਖਾ ਲਈ, ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਵੀ ਕੁੱਟ ਖਾਂਣ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਰਹੋ। ਜੇ ਇੱਕ ਬਾਰ ਬੁਰਕ ਵੱਡ ਲਏ ਕੁੱਤੇ ਦਾ ਮੂੰਹ ਪੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲਿਆ ਦਾ ਮੁੱਕਬਲਾ ਮੌਕੇ ਤੇ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਉਹ ਆਮ ਬੰਦੇ ਤੋਂ ਤਾਕਤ ਬਾਰ ਤੇ ਜੁਟ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲਿਆ ਦਾ ਵੀ ਗੈਂਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸੇ ਲਈ ਸਰੀਫ਼ ਬੰਦਾ ਇੰਨਾਂ ਤੋਂ ਡਰਦਾ ਹੈ। ਮੂੰਹ ਨਹੀਂ ਲਗਾਉਂਦਾ। ਮੌਕਾ ਆਉਣ ਤੇ ਕੱਲੇ ਕੱਲੇ ਨਾਲ ਭੁਗਤਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੇ ਦੇ ਮੂਹਰੇ ਦੀ, ਘੋੜੇ ਦੇ ਪਿਛੜੀ ਨਹੀਂ ਲੰਘਣਾਂ ਚਾਹੀਦੇ। ਦੋਂਨੇਂ ਲੱਤ ਮਾਰਦੇ ਹਨ। ਜੋ ਬੰਦਾ ਤਸੀਹੇ ਦਿੰਦਾ, ਸਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਦੋਂਨੇਂ ਹੀ ਬੁੱਝਦਿਲ ਹਨ। ਸੋਚਣਾਂ ਤੁਸੀ ਹੈ। ਕੀ ਜਖਮ ਦੇਣੇ ਸਹਿੱਣੇ ਹਨ? ਕੀ ਹੋਰਾਂ ਨੂੰ ਸਤਾ ਕੇ, ਆਪ ਭੀਖ਼ ਮੰਗਣ ਦੇ ਕਾਬਲ ਹੋਣਾਂ ਹੈ? ਕੀ ਕੱਤਲ ਕਰ-ਕਰ ਕੇ, ਆਪ ਕੱਤਲ ਹੋਣਾਂ ਹੈ? ਤੁਸੀਂ ਕਿਵੇਂ ਜਿਉਣਾਂ ਹੈ?
Comments
Post a Comment